Friday, December 14, 2007

ငေတဆိုတာ...
ေမာင္လႊာရင့္(ကြမ္းျခံကုန္း)

သည္မွာကိုယ့္လူ...
ကိုယ့္မူကိုယ္ ကိုင္စြဲ
မယိုင္မလဲ
ခိုင္ျမဲတဲ့စိတ္သေႏၶ
ေသလြန္ခရီးအထိ
ၿငိတြယ္ဖက္ေပြ႔
လက္ေတြ႔မွာလြယ္အံ့မထင္။ ။

သို႔တေစလည္း
မ်က္ေစ့ထဲမွာ၊ ေသြးျဖာျဖာျမင္ကြင္း
အက်ဥ္းေထာင္ က်ည္ဆံ
ပလူပ်ံ ရမ္းသန္း
ရဟန္းသံဃာ သာသနာအား
ဘယ္ႏွစ္ခါေျမာက္ ယုတ္မာၿပီး?


ဪ..ဘာ၀နာ
အဆိုအမွာမဲ့၊ ကသုတ္ကယက္
ႏွဳတ္မဆက္ထြက္သြား
လက္ဖ်ားေအးစက္
႐ွက္စိတ္ႏွင့္ မ်က္ရည္၀ိုက္
သက္ေသလိုက္မွာက ငါ
တရားခံဟာ က်ဳပ္
ဟုတ္ေနပါ့လား ကိုယ့္ဖာသာ။ ။

လူထုခံု႐ံုးထံ...
ရမန္ရက္ေစ့
ေလွ်ာက္လဲခ်က္တင္ခ်ိန္
အဆင္ပ်က္ အေရာင္မွိန္
"ထမီေလးတထည္" * ေလာက္..ေဘာင္မ၀င္ဘူ႔။
အဲ..ေထာင္အျပင္'တန္း'မ႐ွိဆိုလို႔
ဗ်ိဳ႔ တရားသူႀကီး...မ်ားတို႔
ကိုယ့္အႀကိဳက္ ကိုယ္လိုက္
ဆႏၵမိုက္ တကိုယ္ေကာင္း
ကိုယ့္အေၾကာင္း ကိုယ္၀န္ခံ
ေထာင္ဒါဏ္ၿပီး ေလွာင္ခ်ိဳင္႔
အေခ်ာင္လိုက္ က်ဳပ္ကို
အေမွာင္တိုက္ပိတ္,ထားေပးပါ။ ။

*ႏုႏုရည္ (အင္း၀) ရဲ႕ ၀တၳဳ

No comments: