ေဘာလံုးပြဲကား
သဲသဲ႐ုတ္႐ုတ္၊ ခရာတုတ္လ်က္
မိုးခ်ဳပ္ခ်ိန္မွာ ပြဲသိမ္းၿပီ။
ႏိုင္သည့္အသင္း၊ ကြင္းထဲဆင္း၍
ကြင္းကိုလွည့္ပတ္၊ ပရိသတ္ကို
ဦးညြတ္အေလးျပဳၿပီးၿပီ။
အဖြဲ႔ခ်ဳပ္က၊ ဥကၠဌလဲ
ေ႐ွ႔ကဒိုင္းႀကီး၊ ပြဲအၿပီးတြင္
လက္ခုပ္တီးသံ၊ တညံညံနဲ႔
ႏိုင္သူ႔ထံသို႔ အပ္ရန္သာ။
သန္းေခါင္တိုင္လဲ၊ ေအာင္ႏိုင္ေသာဆု
မအပ္ေသး။
ပရိသတ္ကား၊ မတ္တပ္ရပ္၍
ေစာင့္ၾကဆဲ။
ဒိုင္ႏွိပ္စက္၍
ႂကြက္တက္သူတက္၊ အိပ္ပ်က္သူပ်က္
စိတ္ညစ္သူညစ္၊ လစ္သူလစ္ၿပီ
မျဖစ္ဖူးျမဲ ေဘာလံုးပြဲ
အံ့ဖြယ္သရဲ စံပါဘဲ။
တင္မိုး။
၁၉၉၅ ႏို၀င္ဘာ ၃၀ တြင္၊ မႏၱေလးၿမိဳ႔ ဆြ႔ံအနားမၾကားေက်ာင္း ရံပံုေငြအတြက္ ျပဳလုပ္တဲ့ စာေပေဟာေျပာပြဲမွာ ႐ြတ္ဆိုတဲ့ ကဗ်ာျဖစ္ပါတယ္။ ေဖေဖာ္၀ါရီလမွာ စစ္အစိုးရရဲ႔ ဖမ္းဆီးထိမ္းသိမ္းရာမွ လြတ္ေျမာက္လာၿပီး ပထမအႀကိမ္ ေဟာေျပာပြဲတက္ျခင္း ျဖစ္ပါတယ္။
2 comments:
ခုထိေတာ႔ ေအာင္ႏိုင္ေသာဆု မအပ္ရုံတင္ မက ေသး၊ သူတို႔ရွဳံးလို႔ ပြဲကို အစက ျပန္စ မယ္ ဆိုပဲ။
ဒီကဗ်ာေလး လိုခ်င္ေနတာ ၾကာၿပီ။ တင္ေပးတာ ေက်းဇူးပါ။
ဆရာျကီးရဲ့ ကဗ်ာေတြ ဖတ္ရတိုင္း ကေလးဘဝက အေျကာင္းေလးေတြ သတိယမိတယ္၊
ေကာင္းတယ္ဗ်ာ၊
ေက်းဇူးပဲဗ်ို့ ကိုေအးဝင္းေရ။
Post a Comment