က်မ္းဦးစကား ေရးသူ သိန္းေဖျမင့္

[ေအာင္လင္း - အႏုပဋိေလာမအဖြင့္ ဒု(ႀကိမ္) ၁၉၅၅ ေမ အတြက္ သိန္းေဖျမင့္ရဲ႔ က်မ္းဦးစကား]

က်မ္းဦးစကား

အႏုပဋိေလာမရုပ္ဝါဒႏွင့္ ရာဇဝင္ေရးရုပ္ဝါဒ  ပညာရပ္သည္  ျမားႏွင့္တူ၏။  တိုင္းျပည္တျပည္၊ လူမ်ိဳးတမ်ိဳး သို႔မဟုတ္ ျပသနာတရပ္သည္ ပစ္ကြင္းႏွင့္ တူ၏။  ပစ္ကြင္းကို တည့္မွန္ေအာင္ ျမားႏွင့္ ပစ္ႏိုင္မွ ကၽြမ္းက်င္ေသာ ျမားသမား မည္ႏိုင္သကဲ့သို႔၊ တိုင္းျပည္တျပည္၊ လူမ်ိဳးတမ်ိဳး သို႔မဟုတ္ ျပသနာတရပ္ကို တည့္မွန္ေအာင္ အႏုပဋိေလာမ ရုပ္ဝါဒျဖင့္ ခ်ဥ္းကပ္ႏိုင္မွ တကယ့္ မာက္စ္ဝါသမား မည္ႏိုင္ေပသည္။

ယေန႔ ဗမာျပည္တြင္ မာ့က္စ္ဝါဒသမားျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးစားေနသူ အမ်ားအျပား ရွိေပသည္။  သူတို႔သည္ ရိုးသားစြာ ႀကိဳးစားေနရိုးမွန္လွ်င္  ဤ အႏုပဋိေလာမနွင့္ ရာဇဝင္ေရးရုပ္ဝါဒက်မ္းကို ေစ့ေစ့စပ္စပ္ အထပ္ထပ္ ေလ့လာအပ္ ေပသည္။  ထိုမွ်သာမကေသး၊  ယေန႔ ဗမာျပည္တြင္ ကိုယ့္ကိုယ္ကို မာ့က္စ္ဝါဒသမားထင္ကာ ဟစ္ေအာ္ ေၾကြးေၾကာ္ေနသူေတြလည္း ရွိသည္။  ဟစ္ေအာ္ေၾကြးေၾကာ္ရံုမက မာ့က္စ္ဝါဒကို သူတို႔အက်ိဳးငွာ ျပင္ဆင္ သံုးစြဲ ေနသူတို႔လည္း ရွိသည္။  ထိုသို႔ေသာ သူအေပါင္းသည္လည္း ဤ က်မ္းကို ေလ့လာအပ္၏။  ေလ့လာၿပီး မိမိကိုယ္ကို မိမိထင္သလို မာ့က္စ္ဝါဒသမား ဟုတ္၏ေလာဟု ေစာေၾကာသင့္ေပသည္။  မာ့က္စ္ဝါဒကို ဘာမွန္းမသိဘဲ အရမ္းကာေရာ တိုက္ခတ္ေနသူတို႔သည္လည္း  ဤက်မ္းကို ၾကည့္၍ ဘာမွန္းသိေအာင္ ႀကိဳးစားသင့္ေပသည္။  သို႔မွ ယထာဘူတ က်ေပမည္။  အမွန္ကို ခံယူႏိုင္ေပမည္။  သို႔မဟုတ္ မူမွန္ သန္႔ရွင္းေသာ သေဘာကြဲလြဲမႈကို ေရာက္ေပလိမ့္မည္။  သို႔မဟုတ္ နယ္ခ်ဲ႔ေျမရွင္ အရင္းရွင္ စသည့္တို႔က သူတို႔ စည္းစိမ္ တည္ျမဲေရး အတြက္ မာ့က္စ္ဝါဒသမားကို တိုက္ခတ္ရာတြင္ သူတို႔သည္ ကစားစရာကေလးမ်ား ျဖစ္ေနေပလိမ့္မည္။

ဤ က်မ္းမွာ ရဲေဘာ္ႀကီး စတာလင္ ေရးထားေသာ အႏုပဋိေလာမရုပ္ဝါဒႏွင့္ ရာဇဝင္ေရး ရုပ္ဝါဒကို ပင္ရင္းထား ၿပီး  အဖြင့္အေျဖဋီကာတို႔ျဖင့္ စီရင္ထားသည္။  ပင္မ ပင္ရင္းျဖစ္ေသာ ရဲေဘာ္စတာလင္၏ လက္ရာမွာကား အထူးေျပာစရာမလို။  မာ့က္စ္ဝါဒဘဏ္တိုက္တြင္ အေတာက္ေျပာင္ဆံုးေသာ ရတနာအျဖစ္ျဖင့္ အသိအမွတ္ျပဳၿပီး ျဖစ္ၾကေလသည္။  စတာလင္၏ သူမတူေအာင္ ရွင္းလင္းျပတ္သားမႈႏွင့္ တၿပိဳင္နက္တည္း စတာလင္၏ မႏိႈင္းယွဥ္ႏိုင္ေသာ နက္နဲမႈတို႔ကို ေတြ႔ရေပသည္။  စတာလင္၏ ပင္ရင္းက်မ္းကို ျမန္မာဘာသာသို႔ ဘာသာျပန္ဆိုခ်က္ အမ်ိဳးမ်ိဳး ထြက္ၿပီး ျဖစ္၏။  သို႔ေသာ္ ေအာင္လင္း၏ အႏုပဋိေလာမရုပ္ဝါဒႏွင့္ ရာဇဝင္ေရး ရုပ္ဝါဒမွာ ယခင္ဘာသာျပန္မ်ားထက္ သာလြန္ေအာင္ ႀကိဳးပမ္းထားသည့္အျပင္ အဖြင့္ဋီကာတို႔ကလည္း တပန္းသာလ်က္ ရွိေပသည္။

ဤ က်မ္းကို ဖတ္ရႈသူသည္ ဆရာေကာင္းတဦးထံေမွာက္၌ ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် တက္ေရာက္၍ သင္တန္းတက္ေန ဘိသကဲ့သို႔  စိတ္ဝင္စားမႈ၊ ခံစားမႈႏွင့္ နားလည္းမႈမ်ားကို ရႏိုင္လိမ့္မည္ဟု ယံုၾကည္ပါေၾကာင္း။

အႏုပဋိေလာမအဖြင့္ ဒု(ႀကိမ္) ၁၉၅၅ ေမ။