က်ေနာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္
အသက္မတူ၊ ႐ုပ္မတူေပမဲ့
၀ါသနာတူ၊ အႀကိဳက္တူ
ယံုၾကည္ခ်က္တူ
စဥ္းစားမႈေတြတူ
ေလးစားသူလညး္တူ၊ အားက်သူလည္းတူ
ေျပာရရင္ နာက်ည္းသူလည္းတူ
မုန္းတာလည္းတူတယ္
တျခားတူတာေတြကအမ်ားႀကီး။
တကယ္က်
အတူေနရတဲ့ကာလနည္းနည္း
မွန္းၿပီးလြမ္းရတာမ်ားမ်ား
မုန္တိုင္းထဲ၊ ေလညွင
္းထဲတတြဲတြဲေနခဲ့တဲ့
မေမ့ႏိုင္တဲ့ရက္ေတြကို
ျဖတ္သန္းၾကတုန္းက
မတူတာေတြျငင္းၾက
တူတာေတြအင္းလိုက္
ေရေႏြးတႀကိဳက္နဲ႔
ေၾကေအးလိုက္တာေတြလည္း႐ွိရဲ႕
ဟိုလူ႔ေမး ဒီစာအုပ္လွန္
အေျဖမွန္႐ွာခဲ့ၾကတာေတြလည္းမနည္းဘူး
အတူေနကာလမ်ားကို
အတူတန္ဘိုးထား
အတူလြမ္းလိုက္ၾကတာလည္းအလြန္။
မႏၱေလးသားႏွစ္ေယာက္
ၿမိဳ႔ျပခံစားမႈမ၀င္ပဲ၊ ကိုယ့္ၿမိဳ႔ကိုယ္မင္ရင္း
ၿမိဳ႔မေဘာသင္းနဲ႔ ၿမိဳ႔မၿငိမ္း
ၿမိဳ႔မ႐ုပ္႐ွင္႐ံုနဲ႔ ၿမိဳ႔မတူရိယာအဖြဲ႕
ၿမိဳ႔မဆံသဆိုင္၊ ၿမိဳ႔မလက္ဘက္ရည္ဆိုင္
မ႐ိုးႏိုင္တဲ့ စကားေဖာင္ဖြဲ႔စရာေတြကို
ေတာရမ္းမယ္ဖြဲ႔လို႔ပဲဆိုဆို
ေတာင္စဥ္ေရမရလို႔ေျပာေျပာ
ၿမိန္မွၿမိန္ပ၊ ေအာ္ ဘာကမွမက်န္ဘူး
႐ူးတာလား၊ ထူးတာလား
ဆံုးျဖတ္ရေတာင္အခက္သား
တခါတေလမွာႏွစ္ေယာက္သား
“ခါေတာ္ေရာက္ခ်ိန္၊ နီးလို႔လာပေလ
ေဒၚေဒၚမမ ႏွမတို႔ေရ”ဆိုၿပီး
ျပည္ေတာ္၀င္သီခ်င္းကို
တမ္းတမ္းတတ၊ ဟစ္ဆိုမိၾကတယ္။
ေရပတ္လည္၀ိုင္းေနတဲ့
က်ံဳးနဲ႔ကၽြန္း
ေထာက္လွမ္းေရးပတ္လည္၀ိုင္းေနတဲ့
လူထုတိုက္နဲ႔အင္းစိန္ေထာင္တို႔မွာ
က်ေနာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္
အေမာက္မေထာင္ေပမဲ့
မေၾကာက္ေပါင္ မေၾကာက္ေပါင္နဲ႔
လက္ခေမာင္းေဖာင္ေဖာင္ခတ္ခဲ့ၾက
ဒီလိုနဲ႕ကာလေတြေညာင္းေတာ့
တေယာက္ကကေလာင္ဆြဲ
တေယာက္ကေသနတ္ခ်ီ
တရပ္စီေနၾကကာ
ေျပ႐ြာအက်ိဳး၊ သယ္ေဆာင္ပိုးရင္း
ရင္ပပ္္ခ်င္း မိုင္တေထာင္ကြာေပမဲ့
ေက်ာခ်င္းကေစ့ေနေအာင္ကပ္ထားတယ္
အကိုိဒုကၡိတမလုပ္ႏိုင္တာကို ညီသူပုန္ကလုပ္
ညီသူပုန္မလုပ္ႏိုင္တာကို အကိုဒုကၡိတကလုပ္
တေယာက္လုပ္တာ တေယာက္ကသာဓုေခၚ
ေမာင္းမေဆာ္စည္မတီး
ေ႐ႊျပည္ႀကီးအနာဂါတ္အတြက္
ၾကာရဟတ္လို တလစပ္လုပ္ခဲ့ၾကတယ္
ေမာတယ္လည္းမညည္း
ၿငီးဟန္လည္းမျပ
ငါ့တာ၀န္မေၾကေသးလုိ႔ပဲေျပာၾက။
ငါ့အကိုရဲေဘာ္ႀကီး
အိုႀကီးအိုမအ႐ြယ္မွာ
တဒီးဒီအလုပ္လုပ္ေနတာ
လူတကာကမုဒိတာပြားရ
အားက်စံျပဳုၾက
အတၱကိလကထာ
အက်င့္လြန္ရာမ်ားက်ေနမလား
တားျမစ္သူ၊ စိုးရိမ္သူေတြၾကားမွာ
ရထားႀကီးလို၊ တင့္ကားႀကီးလို
၀င့္ၾကြားစြာခ်ီတက္
ခုတ္ေမာင္းေနလ်က္ပဲ
တေစၦသူရဲေတြ
ေ႐ွာင္ေစ ႐ွားေစေလာ။ ။
ဖိုးသံ(လူထု)
[ကိုစိန္၀င္းအသက္(၇၀) ျပည့္တုန္းက စထားခဲ့တဲ့ ကဗ်ာ အခုမွအဆံုးသတ္ႏိုင္ပါတယ္။]
(ဓါတ္ပံုစာ- လူထုတိုက္မွာ လူထုစိန္၀င္း၊ ဓါတ္ပံုသတင္းေထာက္ ကိုေ႐ႊနဲ႔ ဖိုးသံ(လူထု)
No comments:
Post a Comment