၁။
ေၾသာ္ - စံဌာနီ စံဌာနီႏွင့္၊ သံသရာလည္ခဲ့တဲ့၊ ျမန္မာျပည္ ဗရုတ္ဗရက္၊ ျပဳတ္ပ်က္နန္းဆီက၊ ဂႏၶာရီ တရုတ္ တရက္ ၾကငွန္းဆီသို႔၊ ႏႈတ္ဆက္စမ္းမယ္လို႔၊ ကမၼဌာန္း ရတုအတိုင္းေပကိုး၊ (အိုကြယ္) ရုတ္တရက္ လွမ္းခဲ့ပါတဲ့ ဘန္းတစု မိႈင္းေရႊကိုယ္။
၂။ ၾသ - ယဥ္စစ အႏႉးေတြေပါ့၊ သခင္ဘဦး သခင္လြင္ရဲ႔ျပင္၊ အယဥ္တြင္ ယွဥ္မရႏိုင္တဲ့၊ ခင္လွကေလး တေျပာင္ေျပာင္ စြန္းသူနဲ႔၊ ေမာင္ထြန္းျမင့္ ဆိုသူ အမတ္တရွဥ္းရဲ႔ျပင္၊ ျဒပ္လင္းသဟာ ဒဂုန္တာရာႏွင့္၊ မျဖံဳ ရန္တကာ မေအာင္သမွ် တင္းမဟဲ့ဆိုတဲ့၊ ေမာင္လွဝင္း တကၠသိုလ္ဇာနည္တို႔နဲ႔၊ တို႔ဗမာျပည္ ေဝဟင္ယံမွ၊ ေလယဥ္ပ်ံ ေကာင္းကင္စခန္းေပပ၊ ေဒါင္းယဥ္ပမာလို ျမန္းခဲ့၊ စခန္းတမ်ိဳး သာသာယာယာႏွင္၊ တို႔ဗမာ အလံေအာက္ေပပ၊ ဗန္ေကာက္ တဆိတ္ဆင္းၿပီး၊ အဂၤလိပ္ပိုင္ ေရႊေဟာင္ေကာင္မွ၊ ထို႔ေနာင္ေသာ္ တေလာတဖံု ေခတ္ဆိုတဲ့၊ အိုး ေကာဠဳမၸရာဇ္ တခါဝင္တဲ့ျပင္၊ ရာဇာဘုရင္ အလီလီသနင္းေတြရဲ႔၊ ပီကင္းဗိုလ္ဝင္ခံၾကၿပီး၊ ဟို အရင္ယမန္ လူ႔တခြင္ လြမ္းေလာက္တဲ့၊ ဗဟိုပလႅင္ပ်ံ မုခဒင္စခန္းရဲ႔အျပင္၊ လူ႔သဘင္ တနန္း တည္ရန္ ထင္ေလာက္သည့္၊ တီယန္ဆင္ တေထာက္ျမန္းၿပီး၊ ေခ်ာက္ကမ္း ကမၻယံဝင္းေတြႏွင့္၊ ေျမာက္နန္းအလံ ခင္းမည္ဟု၊ နန္ကင္းတဖန္ ဆိုင္းခဲ့ၿပီး၊ ရွံဟိုင္း သာနဂိုရဲ႔အျပင္၊ ရာဇၿဂိဳဟ္ ယမန္ အေဟာင္းကဲ့သို႔ေသာ၊ ဟန္ေခ်ာင္းမွာ တအားကိုးမဟဲ့လို႔၊ ဘုရာပုထိုး ရွိရွဥ္ခိုးၿပီး၊ ကၽြန္မ်ိဳးေခတ္ တခါမႀကံဳဘို႔လို႔၊ ပတၱနာအစံု ညြတ္ကာေပ်ာင္းတဲ့ၿပီး၊ 'ေမာ္စီတုန္း' ဆိုတာ ထိုရာဇာဟာ မေဟာ္ အရည္ တႏႈန္းလိုသာ ေကာင္းပါေစလို႔၊ ေဒါင္းရတု ျမန္ဗဟိုမွာေနာ္ကြယ္၊ အေပါင္းတစု အေၾကာင္းေၾကာင္းရႈၿပီး ေတာင္းဆုပန္ဆို။
၃။ အႏွီစံရာ ေဘးမကင္းတကင္း အေရာက္ေနာ္ ျမန္းခဲ့ေသာ္လည္း၊ ျပည္ဂႏၶာ ေသြးရင္းေပါက္ေဖာ္တို႔ လြမ္းရာက၊ နန္းဆက္၌ စေနခို၊ ေရႊဘိုႏွင့္ ရတနာပံုအဆင္း၊ (အိုကြယ္) ေနညိဳညိဳမွာျဖင့္၊ ဆရာ အာရံုမကင္း။
၄။ သို႔ရာတြင္၊ တို႔ဗမာဇာတာတခြင္၌္၊ ဒသာ မျမင္ ေျပာင္းခ်ိန္သင့္ၿပီမို႔၊ ေဒါင္းအရွိန္ ေကာင္းခ်ိန္ ဝင့္ပါလိမ့္၊ အခြင့္အခါဟုတ္ၿပီမို႔၊ အမ်ားအစီအရီ၊ တအားညီညီ ထုတ္ၾကေပေတာ့၊ (အမယ္မင္း) အႏုတ္စုတ္ ဂုတ္စုတ္ အျပည္လုခဲ့တဲ့၊ ထာဝရအသင္းတည္းဟူေသာ၊ ကမၻာဒျမ ရွင္းေပမည့္၊ (ေၾသာ္) ကၽြန္ပ္ အၾကည္တစု တို႔ႏွင့္တကြ၊ တရုတ္ျပည္သူ႔ မဟာသမတမင္း။
သခင္ကိုယ္ေတာ္မိႈင္း။
[ဒဂုန္တာရာရဲ႔ ဧရာဝတီ ယန္စီ ေဗာ္လဂါ စာအုပ္မွ ကူးယူေဖာ္ျပပါတယ္။]
No comments:
Post a Comment