ဖလ္မီးအိမ္ကဗ်ာမ်ား

စာအုပ္အညႊန္း
ဖလ္မီးအိမ္ကဗ်ာမ်ား
ကဗ်ာဆရာ- တင္မိုး
ထုတ္ေ၀သူ- မႏၱေလးတကၠသိုလ္ကေလာင္႐ွင္အသင္း၊
စာစဥ္ [၁] ၊ ပထမပံႏွိပ္ျခင္း၊ ၁၉၅၉-ခု ေဖေဖာ္၀ါရီ၊
မ်က္ႏွာဖံုးပန္းခ်ီ- ေမာင္စိန္ေမာင္ (ေမၿမိဳ႔)၊ မႏၱေလးတကၠသိုလ္။

ဖန္မီးအိမ္အတြက္ ဒဂုန္တာရာ၏ အမွာ


(၁)
မႏၱေလးတကၠသိုလ္မွ ကိုတင္မိုး၏ "ဖလ္မီးအိမ္" ကဗ်ာမ်ား စာအုပ္အတြက္ အမွာစာေရးေပးရန္ လာေျပာေသာအခါက ကၽြန္ေတာ္မွာ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ကေလာင္ အသင္းမွ ႀကီးမွဴးေသာ ရက္သတၱပတ္ စာေပေဆြးေႏြးပြဲတြင္ "ျမန္မာစာေပတြင္ ကဗ်ာ၏အခန္း" ဟူေသာ အေၾကာင္းကို ေျပာရေသာအခါ ျဖစ္ေပသည္။
ကေလာင္အသင္းဥကၠဌ ကဗ်ာဆရာ-မင္းယုေ၀က "ကဗ်ာအေၾကာင္းေျပာပါ" ဟု ဆိုလာေပ၏။
စာေပေဆြးေႏြးပြဲတြင္ ေဇာ္ဂ်ီ၊ မင္းသု၀ဏ္၊ ေမာင္ထင္၊ သိန္းေဖျမင့္၊ ဦးတင္ေအး (႐ွမ္းျပည္)၊ ပါေမာကၡဦးေအးေမာင္ စေသာပုဂၢိဳလ္မ်ား ေျပာသည့္အထဲတြင္ ကဗ်ာအေၾကာင္း ဟူ၍ သတ္သတ္မပါေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ "ကဗ်ာအေၾကာင္း ေျပာတာေပါ့ေလ" ဟု ကတိေပးခဲ့ သည္။
တကယ္ေျပာမည္႐ွိေသာအခါ ဘာက စေျပာရမွန္း မသိေပ။
သည္ၾကားထဲမွာ မင္းယုေ၀ႏွင့္ေတြ႔ရာ ကၽြန္ေတာ္က "စာေပေ၀ဖန္ေရးအေၾကာင္း ေျပာရယင္ မေကာင္းဘူးလား" ဟု ေျပာမိ၏။ မင္းယုေ၀က "ကဗ်ာဘဲ ေျပာေစခ်င္တယ္၊ ေက်ာင္းသားေတြကလဲ ကဗ်ာအေၾကာင္းေျပာတာ နားေထာင္ခ်င္ေနၾကတယ္" ဟု ဆိုေလသည္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ကဗ်ာအေၾကာင္းပင္ ေျပာျဖစ္ေလေတာ့သည္။ ေျပာသည့္ ေန႔က ေတာ္ေတာ္လာၾကသည္ကို ေတြ႔ရေလ၏။

(၂)
အမွန္အားျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္သည္ ကဗ်ာကို ယံုၾကည္သည္ႏွင့္ ေျပာျခင္းျဖစ္သည္။ ကဗ်ာကို ယံုၾကည္၍ ကဗ်ာဘက္မွ ကာကြယ္၍ ေျပာရျခင္း ျဖစ္သည္။
ကဗ်ာသည္ ေခတ္မ်ားကို ျဖတ္သန္းကာ တည္တန္႔ခဲ့ေပသည္။ ကဗ်ာသည္ ေခတ္မ်ားကို ထင္ဟပ္ခဲ့သည္။ ကဗ်ာဆရာသည္ သူ႔ေခတ္၏ အသံ႐ွင္ျဖစ္သည္။ ၾကည့္ပါ- သခင္ကိုယ္ေတာ္မိႈင္းသည္ ကိုလိုနီဆန္႔က်င္ေရး အမ်ိဳးသားလႈပ္႐ွားမႈ၏ အားမာန္ကို ေဘာ္က်ဴးေသာ ကဗ်ာ႐ွင္ျဖစ္ေပသည္။
ကဗ်ာဆရာသည္ သူ၏ ခံစားခ်က္ကို ေဖာ္ျပျခင္း ျဖစ္ေသာ္လည္း သူေနေသာ ပတ္၀န္းက်င္ လူ႔အဖြဲ႔အစည္း၏ ခံစားခ်က္ကို ေဘာ္ျပျခင္းဟု ဆိုႏိုင္ေပသည္။
ကဗ်ာသည္ စိတ္ခံစားမႈကို အႏုဆံုးအစိတ္ဆံုး ေဘာ္ျပႏိုင္ေသာ ဘာသာျဖစ္ေပသည္။ ကဗ်ာသည္ အသစ္အသစ္မ်ားကို ဖန္တီးရသည္။ ဘာသာစကား၏ ျပန္လည္လန္းဆတ္ လာျခင္းကို ကဗ်ာ၌ ထိေတြ႔ရသည္။
ကဗ်ာဆရာကား- ဖန္တီးသူဟု အဓိပၸါယ္ထြက္သည္။ ယေန႔ေခတ္တြင္ တက္သစ္စ လူငယ္မ်ားသည္ ကဗ်ာကို တပ္မက္ၾကသည္။ ယေန႔ တက္သစ္စ လူငယ္မ်ားကို ေလ့လာလိုလွ်င္ သူတို႔၏ ကဗ်ာမ်ားကို ေလ့လာသင့္ေပသည္။ သူတို႔၏ ကဗ်ာမ်ားတြင္ သူတို႔၏ ခံစားမႈမ်ားကို ေတြ႔ရေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ေပသည္။

(၃)
တက္သစ္စလူငယ္တို႔၏ ကဗ်ာမ်ားအနက္ ကိုတင္မိုး၏ "ဖလ္မီးအိမ္" ကဗ်ာမ်ားမွာ ႏွစ္သက္ဖြယ္ ႐ွိသည္။
သူသည္ ေတးဆန္ဆန္ စီကံုးသည္ကို ေတြ႔ရသည္။ ခ်ိဳသာေသာ အသံကို ညႇိ၍ စပ္ဟန္႐ွိသည္။ ေျပျပစ္ေသာ အဆင္အယင္ ႐ွိသည္။
သူ၌ ကဗ်ာစိတ္ကူးမ်ား ႐ွိေပရာ ယင္းစိတ္ကူး၏ တင္စားခ်က္မ်ားကို အႏုပညာပံုသ႑န္တြင္ ႏွစ္သက္ဖြယ္ျဖစ္ေအာင္ ထည့္သြင္းတတ္သည္ကို ေတြ႔ရသည္။ လူငယ္တို႔၏ စိတ္ကူးစိတ္သန္းတြင္ ေပ်ာ္ျမဴး႐ႊင္ျပျခင္း သာမကဘဲ မိမိေနထိုင္ေသာ လူ႔အဖြဲ႔အစည္း၏ ဘ၀မ်က္ႏွာျပင္ အမ်ိဳးမ်ိဳးအေထြေထြကို ခံစားထိေတြ႔ကာ လွပေသာ ကဗ်ာမ်ား ဆက္လက္၍ သီကံုးႏိုင္ပါေစဟု ေမွ်ာ္လင့္ရေပသည္။ သို႔မွသာလွ်င္ ကၽြန္ေတာ္တို႔၏ မ်က္ေမွာက္ေခတ္ ကဗ်ာစုတြင္ ကံုလံုႂကြယ္၀လာမည္ ျဖစ္ေပသည္။

ဒဂုန္တာရာ
၂၈- ၁- ၅၉