ကဗ်ာတပ္မွဴးၾကည္ေအာင္နဲ႔ 'မိခင္မာရသြန္'
{ဤစာသည္ 'ၾကည္ေအာင္၏ မိခင္မာရသြန္' ပဌမႏွိပ္ျခင္း၊ ၁၉၈၅ ခု၊ ေဖေဖာ္၀ါရီလ၊ တြင္၊ ေဖာ္ျပေသာ တကၠသိုလ္ေမာင္ေစာလြင္၏ အမွာစာ ျဖစ္ပါသည္။ ၂၀၀၉ မတ္လ၊ ၂၇ တြင္ ကြယ္လြန္သြား႐ွာေသာ ကဗ်ာဆရာၾကည္ေအာင္ (ဦးၾကည္လင္) အတြက္၊ ေၾကကြဲ၀မ္းနည္း ျခင္း ႏွင့္အတူ ဆရာၾကည္ေအာင္ကို ေလးစားဂုဏ္ျပဳေသာအားျဖင့္ မာယာမွာ ျပန္လည္ ေဖာ္ျပျခင္း ျဖစ္ပါသည္။}
ၾကည္ေအာင္-သာႏိုး
တင္မိုး-စြမ္းရည္
ကိုေလး (အင္း၀ဂုဏ္ရည္)
တို႔ဟာ ကဗ်ာစာေပ တပ္ဦးက တပ္မွဴးေတြ ျဖစ္တယ္လို႔ ရဲရဲႀကီး ဆိုလိုက္ပါတယ္။ ဘာလို႔ ဒီလိုဆိုႏိုင္သလဲလို႔ ေမးယင္....
သူတို႔ကဗ်ာေတြကို ေလ့လာလိုက္ပါ၊ သူတို႔နဲ႔ ရင္းရင္းႏွီးႏွီး ေပါင္းသင္းၾကည့္တဲ့အခါ အေျဖထြက္လာႏိုင္ပါတယ္။
သူတို႔ကဗ်ာကို ေလ့လာလိုက္ယင္ သူတို႔ရဲ႔ ေစတနာဟာ အမ်ားျပည္သူေတြ အေပၚမွာ ထက္ထက္သန္သန္ထားၿပီး ေရးဖြဲ႔ၾကတယ္ဆိုတဲ့အခ်က္ဟာ ေပၚလြင္ထင္႐ွားလာပါတယ္။ မွန္ကန္တဲ့ရပ္တည္ခ်က္ ႐ွိတာေတြ ေတြ႔ရပါမယ္။ ဒီေနရာမွာ တျခားသူေတြရဲ႔ ႐ုပ္ပံုလႊာကို စာဖြဲ႔ဖို႔ မလိုေသးေပမယ့္ ၾကည္ေအာင္ အေၾကာင္းကိုေတာ့ ေရးဖြဲ႔ရပါလိမ့္မယ္။
ၾကည္ေအာင္ဟာ ဘယ္လိုလူလဲ။
ၾကည္ေအာင္ဟာ ပကတိ ႐ိုးသားျဖဴစင္သူ၊ စိတ္ေကာင္းႏွလံုးေကာင္း ႐ွိသူ၊ ရဲရင့္တဲ့ အေတြးအေခၚကို ကိုင္စြဲထားတဲ့ ကဗ်ာဆရာတဦးအျဖစ္ ေတြ႔ရပါတယ္။
သူက အင္း၀သား၊ ခရစ္သကၠရာဇ္ ၁၉၃၇ - ခု ေဖေဖာ္၀ါရီလ ၂၇ ရက္မွာ ေမြးတယ္။ အေဖက ဦးစိန္ညြန္႔၊ အေမက ေဒၚေထြး၊ ၾကည္ေအာင္ အမည္ရင္းက ၾကည္လင္။
၁၉၅၆ -ခုႏွစ္ မႏၱေလးတကၠသိုလ္ေရာက္ၿပီး၊ စာေပလႈပ္႐ွားမႈေတြမွာ ပါ၀င္ခဲ့တယ္၊ ကဗ်ာနဲ႔ ေဆာင္းပါးေတြကို မဂၢဇင္းေတြ၊ နံရံကပ္စာေစာင္ေတြ၊ လူထုသတင္းစာ၊ ေငြတာရီ၊ ႐ႈမ၀ စတဲ့ မဂၢဇင္းေတြမွာ ေရးခဲ့တယ္။
လမင္းတရာကဗ်ာမ်ား စာအုပ္နဲ႔ ႏိုင္ငံလံုးဆိုင္ရာ အမ်ိဳးသားစာေပ ကဗ်ာေပါင္းခ်ဳပ္ ပထမဆု ရခဲ့တယ္။
သူ႔အဖို႔ ဘယ္ေနရာ ဘယ္ဌာနမွာဘဲ ေရာက္ေန ေရာက္ေန၊ ကဗ်ာစာေပနဲ႔ ေမြ႔ေလ်ာ္ၿပီး ကဗ်ာေတြကို အဆက္မျပတ္ သီဖြဲ႔ေနသူ ျဖစ္တယ္။
"ဒုဌ၀တီ ေသာင္ေျခဦး
ကဗ်ာဖူး
စိတ္ကူးပန္းေတြ ပြင့္ဖူးတယ္"
ျပည္သူေတြအတြက္ ေတးသစ္ဆိုဖို႔ အျမဲႀကိဳးစားေနသူ ျဖစ္တယ္။
"ျပည္သူေတြကို ခ်စ္တဲ့စိတ္၊ နယ္ခ်ဲ႕ ကို မုန္းတဲ့စိတ္"
စြဲစြဲျမဲျမဲ ခံယူႏိုင္ဖို႔ဟာ လြယ္မေယာင္နဲ႔ခက္၊ တိမ္မေယာင္နဲ႔ နက္တဲ့ ခံယူခ်က္ ျဖစ္ပါတယ္။
ဒီလို ခံယူခ်က္မ်ိဳးေတြကို အျမဲ႐ွင္သန္ေနေအာင္ ကဗ်ာဆရာၾကည္ေအာင္က ႀကိဳးစား ပါတယ္။ နယ္ခ်ဲ႔သမားေတြကို သူ ဘယ္ေတာ့မွ မညႇာဖူး။
"ေတာေတာင္ခရီး- ျဖတ္လို႔ေက်ာ္
တိုက္ပြဲသံကေခၚ
ငါတို႔ရဲေဘာ္ ခင္ဦးသား
ဓါးလွံစိန္ေျပာင္း ကိုင္ေဆာင္ထား။
ရခိုင္ေျမာက္ဖ်ား ပန္း၀ါေျမ၊
နယ္ခ်ဲ႔သမားေတြ။
တိုက္ေဟ့တအား- တို႔ထိုးခုတ္၊
ဒင္းတို႔ ေခါင္းကိုျဖဳတ္"
သူ႔ကဗ်ာေတြထဲမွာ နယ္ခ်ဲ႕ သမားကို အျပတ္ေခ်မႈန္းပါတယ္၊ နယ္ခ်ဲ႔စနစ္ကို ႐ႈတ္ခ်ပါတယ္၊ ျမန္မာ့သမိုင္းမွာ ဘယ္လိုဘယ္နည္းနဲ႔ နယ္ခ်ဲ႔ကို တိုက္ထုတ္ပံုေတြ ေရးခ်ယ္စီကံုးပါတယ္။
ၾကည္ေအာင္ဟာ ေ႐ွးမင္းေနျပည္ အင္း၀သားေပမယ့္ သူ႔ေခတ္ အင္း၀ကေတာ့ ေက်းလက္ အေျခအေနအဆင့္မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ သူဟာ ေတာသားပါလို႔ ေျပာယင္လဲ ရပါတယ္။ ေက်းလက္ဓေလ့ ထံုးစံေတြကို သူျခံဳငံုမိပါတယ္။ တရင္းတႏွီး ေပြ႔ဖက္ခဲ့သူ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒီေတာ့ သူ႔ကဗ်ာေတြမွာ ၿမိဳ႔ျပေခတ္ အေငြ႔အသက္ကင္းၿပီး ေက်းလက္န႔ံ ထံုသင္းေနတာ ေတြ႔ႏိုင္ပါ တယ္။
"ႏြားစားတဲ၊ ထန္း႐ြက္က်ဲအုပ္မိုး၊
တိုင္ထန္းသား၊ ႐ွားပိုးထိုး၊
ေလမိုးလံု တဲတလံုး
ေဆာက္ဦးေပါ့ ေမာင္ႀကီးရယ္ေတာ့"
ကဗ်ာဆရာဟာ လူ႔အလႊာအသီးသီးရဲ႔ ဘ၀အေျခကိုလဲ သူ႔႐ႈေဒါင့္တေနရာက ေသေသခ်ာခ်ာ ေရးဖြဲ႔သီကံုးခဲ့သူပါ။ ကိုတံငါေရလုပ္သား၊ ေတာအပ်ိဳမေလး၊ ကၽြဲသမား၊ ေဖာင္သမား၊ ယြန္းထည္ အလုပ္သမား၊ ႏြားေမြးသူမ်ား၊ ၾကက္သမား၊ သံျဖဴဆရာနဲ႔ ႏို႔ကုန္သည္၊ သက္ႀကီး႐ြယ္အို ဘိုးဘြားမ်ား၊ ႏြားေက်ာင္းသား၊ ေ႐ႊဘိုေက်းက ေမပ်ိဳကေလး၊ စတာေတြဟာ သူကိုယ္တိုင္ ထိေတြ႔ခံစားရတဲ့ ေနရာဌာန ေက်းလက္အသီးသီးက ကဗ်ာအသီးအပြင့္ေတြ ျဖစ္ပါတယ္။
ေနာက္တခ်က္ကေတာ့ ၾကည္ေအာင္ဟာ အေမကို ျမတ္ႏိုးရမွန္းသိသူ၊ အေမကို က်ိဳးႏြံ႐ိုေသကိုင္း႐ိႈင္းသူ၊ မိခင္ေမတၱာ အတိမ္အနက္ကို သိသူအျဖစ္ ဂုဏ္ယူရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
သမိုင္းေခတ္ဦး ပကတူးအစက စၿပီး အေမကို ဂုဏ္ျပဳခဲ့ၾက၊ ကိုးကြယ္ခဲ့ၾက၊ ျမတ္ႏိုးခဲ့ၾက ပါတယ္။ ၾကည္ေအာင္ကလဲ သူ အပတ္တကုတ္ ႀကိဳးပမ္းအားထုတ္ထားတဲ့ ကဗ်ာေတြနဲ႔ အေမကို ရည္ညႊန္းပူေဇာၿ္ပီး "မိခင္မာရသြန္" အမည္နဲ႔ ကဗ်ာစာအုပ္ ထုတ္ေ၀တာဟာ သင့္ျမတ္တယ္လို႔ ဆိုရပါမယ္။
အသက္ ၇၂ ႏွစ္အ႐ြယ္ အေမရဲ႔ ေမြးေန႔ကို မေမ့တဲ့ၾကည္ေအာင္.....။
သူ႔ အတၱ႐ုပ္ပံုလႊာပံုၾကမ္းမွာေတာ့.....
အေမကေမြး
ေပးတဲ့နာမည္
ၾကည္လင္
တကၠသိုလ္-ေမာင္ေစာလြင္
၂၇၊ ေအာက္တိုဘာ ၁၉၈၃
No comments:
Post a Comment