အစိမ္းေရာင္ထုထည္
ေစ်း၀ယ္သြားတုန္းခလုတ္တိုက္
ႏႈတ္ဖ်ားစကားဆန္း
ခမ္းနားေသာလမင္း
ဟက္ဟက္ပက္ပက္ရယ္ေလ၏။
မီးျခစ္လက္ဖက္ရည္ခြက္မ်ား
ဂက္စ္အျပည့္နဲ႔ေတာက္ေလာင္
ဒါကိုမ်ိဳခ်ျခင္းဒႆန
႐ႈံ႔တြသြားၾကၿပီ။
ေခါင္းအံုးထဲက ပင္အပ္မ်ား
ေဆးလိပ္ခြက္ထဲက သစ္သီးပုပ္
ထမင္းအိုးထဲက ေလေသနတ္
အို.... ပန္းကန္ျပားပ်ံရယ္ လာေခၚပါေတာ့။
အိပ္မက္မွန္ထဲမွာ
ထဘီမပါ
မဟာမိန္းမ လွ်ာသံုးခြက
ေျခမႏွင့္ေကာ္
ကေဇာ္တခြက္ေတာ့ ပူေဇာ္ျပန္ေသး။
စိတ္ပ်က္ေနတဲ့ ဦးထုပ္ကိုေဆာင္း
တေပါင္းသစ္ကိုေမွ်ာ္ရင္း
ေျခနင္းခံုကဆင္း
ငါ့သခႋ်ဳင္းဘယ္မွာလဲကြယ္။
ပရိတ္ႀကီးဆယ့္တသုတ္
နာနာ႐ြတ္ရင္းကပဲ
ဆံုးျဖတ္ခ်က္ေတြမ်ား
ငယ္ငယ္ကလို
ၾကက္ခြပ္တမ္းကစားခ်င္တယ္။
ေဆာက္တည္ရာမဲ့တဲ့ဘ၀ကို
ငါမေနခ်င္ေတာ့ဘူး
႐ြာဦးဘုရား
ကယ္ပါ။
မိေႏွာင္း။
[ေ႐ႊသမင္မဂၢဇင္း- ၁၉၉၃ ခု၊ မတ္လ]
No comments:
Post a Comment