ဗန္းေမာ္တင္ေအာင္[ေ႐ႊဥေဒါင္း တသက္တာမွတ္တမ္းႏွင့္အေတြးအေခၚမ်ား- စာအုပ္မွ]ေရးသူ- ေ႐ႊဥေဒါင္း

ကၽြန္ပ္ကိုယ္တိုင္ ႏိုင္ငံေရးသမားတေယာက္ မဟုတ္ေသာ္လည္း ေထာင္ထဲ၌ ငါးလခန္႔ ေနခဲ့ရ၍ လြတ္ေျမာက္လာသည့္ ေနာက္တြင္ လက္၀ဲႏိုင္ငံေရးသမားမ်ားလည္း ကၽြန္ပ္အား လူတလံုး သူတလံုး အေနျဖင့္ အသိအမွတ္ ျပဳလာၾကသည့္ လကၡဏာ ႐ွိ၏။ ဂ်ပန္ေခတ္၌ ဗန္းေမာ္တင္ေအာင္သည္ ကၽြန္ပ္ တည္းခိုလ်က္႐ွိေသာ ဇရစ္ေခ်ာင္႐ြာ အနီးသို႔ ေရာက္၍ ကၽြန္ပ္အေၾကာင္းကို ၾကားခဲ့ရသည္ဟု ေျပာဖူးေသာ္လည္း သူႏွင့္ ပထမအႀကိမ္ ေတြ႔ရဖူးျခင္းမွာ ကၽြန္ပ္ ေထာင္မွ လြတ္လာၿပီးသည့္ ေနာက္တြင္မွ ျဖစ္၏။
သူ႔ခမ်ာမွာ ေထာင္ထဲ၌ ေနရေသာ ႏွစ္ပရိေစၦဒ အေတာ္ၾကာ႐ွည္သည္ ျဖစ္၍ ရန္ကုန္သို႔ ကၽြန္ပ္ ေရာက္တိုင္း ေထာင္ျပင္၌ သူ ႐ွိခ်င္မွ ႐ွိတတ္၏။ ၁၉၅၇ ခုႏွစ္၌ (ကၽြန္ပ္အထင္) ရန္ကုန္သို႔ ကၽြန္ပ္ေရာက္သြား၍ ေထာင္ျပင္သို႔ ေရာက္ေနခိုက္ႏွင့္ ဆံုစည္း တိုက္ဆိုင္မိရာတြင္ ဗန္းေမာ္တင္ေအာင္သည္ ကၽြန္ပ္ထံသို႔ ေရာက္လာ၏။ ဤလူငယ္ကား (မ်က္ခံုးတုတ္ေသာေၾကာင့္သာမဟုတ္) တႀကိမ္ျမင္ေတြ႔ရလွ်င္ မေမ့ႏိုင္စေကာင္း ေသာ လူငယ္တေယာက္ ျဖစ္၏။

ကၽြန္ပ္ကို ေလးစားသည္ဆို၍ ေတြ႔ဆံုရန္လာေသာ လူငယ္မ်ားသည္ (မ်ားေသာအားျဖင့္) သူတို႔၏ အေၾကာင္းျခင္းရာကေလးမ်ားကို ေျပာျပျခင္းအားျဖင့္ ေခေသာလူတေယာက္ မဟုတ္ပါ ဆိုျခင္းကို တင္ျပျခင္း အားျဖင့္ ေလာက္သာ ေက်နပ္ကာ ျပန္သြားတတ္ၾက၏။ ကၽြန္ပ္ကလည္း မိမိအေၾကာင္းကို (တရံဆံ လူမ်ားအား) အေျပာပ်င္းသူ တေယာက္ျဖစ္သည္ႏွင့္ ၎တို႔သည္ ကၽြန္ပ္ အေၾကာင္းကို ဘာမွ် သိမသြားၾကေပ။

ဗန္းေမာ္တင္ေအာင္မူကား ထိုကဲ့သို႔ မဟုတ္ေခ်။ အိမ္သို႔ ေရာက္လာကတည္းက စကားေျပာျခင္း၌ သူ႔အလွည့္မယူပဲ ကၽြန္ပ္ကိုသာ အမ်ားဆံုး အလွည့္ေပးၿပီး တတ္ႏိုင္သမွ် ႏိႈက္ယူသြားသူတေယာက္ ျဖစ္ေလသည္။ ေက်နပ္ဖြယ္ေကာင္းေသာ အျခင္းအရာတခုမွာ ဗန္းေမာ္တင္ေအာင္သည္ ကၽြန္ပ္ ေျပာစကားမ်ားကို ေပါ့ေပါ့ဆဆ သာမန္ကာ လွ်ံကာ နားေထာင္ျခင္းမ်ိဳး မဟုတ္ဘဲ သူ႔အိမ္သို႔ ျပန္ေရာက္ေသာ အခါ၌ ကၽြန္ပ္အေၾကာင္းကို စာတအုပ္ ေရးထုတ္ေတာ့မည့္ႏွယ္ အထူးတလည္ ဂ႐ုတစိုက္ ေလးေလးစားစား မွတ္သားနာယူေနသည့္ အမူအရာမ်ိဳးကို ထင္႐ွားစြာ ေဖာ္ျပသူတေယာက္ ျဖစ္ေလသည္။ ဗန္းေမာ္တင္ေအာင္က ကၽြန္ပ္ကို မည္ကဲ့သို႔ မွတ္ခ်က္ခ်သည္ မေျပာတတ္။

ကၽြန္ပ္ကမူ ဤေခတ္ ဤအခါမ်ိဳးတြင္ လူႀကီးႏွင့္ ဆက္ဆံပံုႏွင့္ ပတ္သက္၍ ႐ွာမွ႐ွားေသာ လူငယ္တေယာက္ ျဖစ္ေပသည္။ အေတာ္ လူကင္းပါးေသာ ကၽြန္ပ္၏ ခယ္မ (ညီ၏မယား) သည္ ဗန္းေမာ္တင္ေအာင္လာတိုင္း သတိႏွင့္ ေစာင့္ၾကည့္ကာ အကဲခတ္လ်က္႐ွိရာ ျပန္သြားေသာအခါ၌ ခ်ီးက်ဴး၍ မဆံုးေအာင္ ႐ွိပါေတာ့သည္။

ေ႐ႊဥေဒါင္း

[၂၀၀၆ ခုႏွစ္၊ ၾသဂုတ္လ၊ စိတ္ကူးခ်ိဳခ်ိုဳ စာေပတိုက္ထုတ္၊ စဆံုးေပါင္းခ်ဳပ္ ဒုတ္ယအႀကိမ္။ စာမ်က္နွာ ၄၆၄။]