ဒီေန႔ေခတ္ ဂ်ာနယ္ေတြ မိုးဦးက်ကာလမွာ ဟိုေနရာက မိႈေတြထြက္လာ၊ ဒီေနရာက မိႈေတြထြက္လာ ဆိုသလိုမ်ိဳး ေပါေပါမ်ားမ်ားႀကီး ထြက္လာေနၾကတာ ေတြ႔ရေတာ့ ၀မ္းသာမိတယ္။ လြန္ခဲ့တဲ့ ဆယ့္ေလးငါးနွစ္ အခ်ိန္ေတြတုန္းကဆိုရင္ စာနယ္ဇင္းပညာ ကြယ္ေပ်ာက္သြားေတာ့မွာလားလို႔ စိုးရိမ္ရေလာက္တဲ့အထိ ျဖစ္ခဲ့ရတာပါ။
အဲဒီလို စိုးရိမ္တဲ့အတြက္ စာနယ္ဇင္း အတတ္ပညာဆိုင္ရာ စာေတြ၊ စာနယ္ဇင္းသမားတို႔ရဲ႔ တာ၀န္နဲ႔ ၀တၱရားေတြ၊ က်င့္၀တ္စည္းကမ္းေတြအေၾကာင္း အဆက္မျပတ္ ေရးခဲ့ပါတယ္။ ႏွစ္ေပါင္း ၂၀ ေက်ာ္ ကာလ အတြင္း ေရးခဲ့သမွ် စာေတြရဲ႔ ထက္၀က္ေက်ာ္ေက်ာ္ဟာ စာနယ္ဇင္းနဲ႔ ဆက္စပ္ရာ စာမ်ိဳးေတြခ်ည္း ျဖစ္ပါတယ္။ စာနယ္ဇင္းသမားတိုင္း တီးမိေခါက္မိဖို႔ လိုတဲ့ ေၾကာ္ျငာအတတ္ပညာအေၾကာင္း၊ စာနယ္ဇင္း layout ဒီဇိုင္း မိတ္ကပ္ပညာအေၾကာင္း၊ စာနယ္ဇင္း မူပိုင္ခြင့္အေၾကာင္း၊ စာနယ္ဇင္း က်င့္၀တ္အေၾကာင္း စတဲ့ စာေတြလည္း အမ်ားႀကီး ေရးခဲ့ပါတယ္။
ဒီေန႔ေခတ္ေတာ့ အပတ္စဥ္ထုတ္ ဂ်ာနယ္ေတြ ၁၅၀ ၀န္းက်င္ေလာက္အထိ ထြက္႐ွိလာတာ ေတြ႔ရပါတယ္။ ထြက္႐ွိလာတဲ့ ဂ်ာနယ္ေတြအတြက္ 'လူအင္အား' လည္း လိုအပ္လာေလေတာ့ ႐ွိရင္းစြဲ လူအင္အားအျပင္ 'အင္အားသစ္' ေတြ အမ်ားအျပား စုေဆာင္း ပ်ိဳးေထာင္ေပးၾကရပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ ေက်ာင္းၿပီးစ ဘြဲ႔ရ လူငယ္ေလးေတြ၊ မိန္းကေလးေတြ၊ ပညာသင္ရင္း တဖက္တလမ္းက အလုပ္လုပ္ေနၾကတဲ့ လူငယ္၊ လံုမငယ္ေတြ၊ ဂ်ာနယ္ေလာကထဲ အံုလိုက္က်င္းလိုက္ ၀င္ေရာက္လာၾကတာကို ၀မ္းသာစရာ ေတြ႔ေနရပါတယ္။
စာနယ္ဇင္းဆိုင္ရာ စာမ်ိဳးေတြ ေရးတာအျပင္ လူငယ္ေတြအတြက္ အထူးရည္႐ြယ္တဲ့ စာမ်ိဳးေတြလည္း အဆက္မျပတ္ ေရးသားေနတာေၾကာင့္ ဂ်ာနယ္တိုက္အသီးသီးမွာ ၀င္လုပ္ေနၾကတဲ့ လူငယ္ လံုမငယ္ေလးေတြ အျမဲတမ္းလိုလို လာေရာက္ ေမးျမန္း ေဆြးေႏြးတတ္ၾကပါတယ္။ လာသမွ် လူငယ္ေတြကိုလည္း မ်က္ႏွာစိမ္းက်က္ မေ႐ြး တတ္ႏိုင္သမွ် ကူညီအားေပးေလ့ ႐ွိပါတယ္။ ေနာက္တေခတ္အတြက္ သူတို႔ေလးေတြကိုပဲ အားကိုးၾကရမွာ မဟုတ္လား။ ေ႐ွး ပုဂၢလိက သတင္းစာတိုက္ေတြမွာ လုပ္ကိုင္ခဲ့ၾကတဲ့ သတင္းစာဆရာေတြ၊ သတင္းေထာက္ေတြ ဆိုတာက မ်ားမ်ားစားစား ႐ွိၾကေတာ့တာမွ မဟုတ္တာ။ သက္႐ွိထင္႐ွား ႐ွိေနေသးၿပီး စာနယ္ဇင္းေလာကထဲမွာ တနည္းမဟုတ္တနည္း က်င္လည္ေနေသးသူ အေရအတြက္က လက္ႏွစ္ဖက္ ျပည့္ေအာင္ေတာင္ ေရတြက္စရာ မ႐ွိေတာ့ဘူးေလ။ ႐ွိေနေသးတဲ့ လူေတြထဲက အငယ္ဆံုးဆိုတဲ့ လူေတာင္ အသက္ ၆၀ ေတာ့ အနည္းေလး ႐ွိၿပီေပါ့။ အမ်ားစုက ၇၀ တန္း၊ ၈၀ တန္းေတြ ျဖစ္ကုန္ၾကၿပီ။
လူႀကီးပိုင္းက ဆရာေမာင္ထင္ဆိုရင္ ၉၆ ထဲမွာ ႐ွိေနၿပီး ေဒၚေဒၚ လူထုေဒၚအမာေတာင္ ဒီႏွစ္ ႏိုင္၀င္ဘာ ၂၉ မွာ ၉၀ တင္းတင္းၿပည့္ၿပီ။ ျမန္မာ့အလင္း ဦးသန္းညြန္႔တို႔၊ မိုးႀကိဳး ဦးခင္ေမာင္ေလးတို႔ဆို ၇၀ ေက်ာ္ကုန္ ၾကၿပီ။ ေၾကးမံု ဦးသာဘန္း၊ ေၾကးမံုက ေမာင္ရဲ၀င္း၊ ဟန္ေဂရီ ဦးကိုကိုႀကီးတို႔၊ ပ်ဥ္းမနား ဦးခင္ေမာင္ေထြးတို႔လည္း ၇၀ တန္းေတြေပါ့။ ဒီပုဂၢိဳလ္ေတြဟာ စာနယ္ဇင္းနဲ႔ အဆက္မျပတ္ေသးဘဲ စာေတြ ႀကိဳးၾကား ႀကိဳးၾကား ေရးေနၾကေသးေပမယ့္ ပုဂၢလိက ေန႔စဥ္သတင္းစာေတြ ျပန္လုပ္ၾကပါလို႔ ဆိုရင္ေတာင္မွ တကယ္တမ္းၾကေတာ့ ဘယ္သူမွ စိတ္႐ွိသေလာက္ လုပ္ႏိုင္ၾကေတာ့မွာ မဟုတ္ပါဘူး။
အဲဒါေၾကာင့္ လူငယ္ေလးေတြက ေနာင္လာမယ့္ ပုဂၢလိက သတင္းစာေခတ္ကို ဦးေဆာင္ လုပ္ကိုင္သြားၾကရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္လည္း လူငယ္ေလးေတြ၊ လံုမငယ္ေတြကို မ်က္ႏွာစိမ္း မ်က္နွာက်က္မေ႐ြး တတ္ႏိုင္သမွ် အားေပးကူညီေနတာ ျဖစ္ပါတယ္။
လူငယ္ေတြနဲ႔ အျမဲမျပတ္ ထိေတြ႔ေနရေတာ့ ဂ်ာနယ္ေတြမွာ လက္ေတြ႔ ၀င္ေရာက္ လုပ္ကိုင္ေနၾကၿပီ ျဖစ္ေပမယ့္ လူငယ္အမ်ားစုဟာ 'ဂ်ာနယ္လစ္ဇင္' ေခၚတဲ့ စာနယ္ဇင္း အတတ္ပညာဆိုင္ရာ စာအုပ္စာတမ္းေတြ ႐ွာေဖြဖတ္႐ႈမႈ အင္မတန္ နည္းေနတာ ေတြ႔ရပါတယ္။ ျမန္မာဘာသာနဲ႔ ေရးသားထားတဲ့ စာနယ္ဇင္းဆိုင္ရာ စာအုပ္စာတမ္း ေပါင္း ၂၀ ထက္ မပိုပါဘူး။ ဒီလို စာအုပ္မ်ိဳးေတြ ဆိုင္ေတြ ေပၚမွာေတာ့ ဘယ္႐ွိေတာ့မွာလဲ။ အမ်ိဳးသား စာၾကည့္တိုက္၊ တကၠသိုလ္ စာၾကည့္တိုက္၊ စာေပဗိမာန္ စာၾကည့္တိုက္၊ ၃၇ လမ္းက ေလဟာျပင္ 'စာျပတိုက္' ေတြမွာ ႐ွာေဖြ ဖတ္႐ႈလို႔ ရႏိုင္ပါတယ္။ ၀မ္းနည္းစရာ ေတြ႔ရတာက လာသမွ် လူငယ္ေတြရဲ႔ ၉၀ ရာခိုင္ႏႈန္း အဲဒီ စာၾကည့္တိုက္ေတြ သြားၿပီး ႐ွာေဖြဖတ္႐ႈ မလုပ္ၾကဘူးဆိုတာ ေတြ႔႐ွိရျခင္းပါပဲ။
အႀကိမ္ႀကိမ္လည္း ေရးခဲ့ဖူးပါၿပီ။ စာနယ္ဇင္းသမားမွန္ရင္ စာဖတ္ျခင္းကို ထမင္းစား ေရေသာက္သလို၊ အသက္႐ႉသလို မျဖစ္မေန လုပ္ကို လုပ္ရမယ့္ must တခုအျဖစ္ သေဘာထား လုပ္ေဆာင္ၾကရမယ့္အေၾကာင္း 'ဖန္တရာေတေအာင္' ေရးခဲ့ဖူူးပါၿပီ။ ဒါေပမယ့္ လြန္ခဲ့တဲ့ ၉ႏွစ္၊ ၁၀ ႏွစ္က စာနယ္ဇင္းသမားတို႔ စာဖတ္နည္းၾကသလို၊ ဒီေန႔ေခတ္ လူငယ္၊ လံုမငယ္ေတြလည္း စာဖတ္နည္းၾကပါေသးတယ္။
စာေရးဆရာ၊ ကဗ်ာဆရာက စာမဖတ္တာ ကိစၥမ႐ွိပါဘူး။ သူက ႏွလံုးသားနဲ႔ ခံစားၿပီး စိတ္ကူးစိတ္သန္း ထုတ္ရတဲ့ အလုပ္မ်ိဳး လုပ္တဲ့သူေလ။ ဒါေတာင္ စာမဖတ္တဲ့ စာေရးဆရာနဲ႔ စာဖတ္တဲ့ စာေရးဆရာ ထုတ္လုပ္တဲ့ စာ အရည္အခ်င္း ကြာျခားပါတယ္။ စာနယ္ဇင္းသမား၊ သတင္းေထာက္တို႔၊ အယ္ဒီတာတို႔ ဆိုတာက စိတ္ကူးနဲ႔ အလုပ္လုပ္တဲ့သူေတြ မဟုတ္ပါဘူး။ အခ်က္အလက္ သတင္းပလင္းေတြနဲ႔ အလုပ္လုပ္ရတဲ့သူ၊ ေခတ္တေခတ္ရဲ႔ ေန႔စဥ္မွတ္တမ္းကို မွတ္တမ္းတင္ေပးေနသူေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ ေခတ္ရဲ႔ ဘက္ေပါင္းစံု၊ အလႊာေပါင္းစံုကို သိေအာင္ စာမ်ိဳးစံုကို ဖတ္၇ပါတယ္။ 'စာမဖတ္ရင္ အယ္ဒီတာ မလုပ္နဲ႔' ဆိုတဲ့ ေခါင္းစဥ္နဲ႔ေတာင္ ခပ္စပ္စပ္ေလး ေရးခဲ့ဖူးပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီေန႔ လူငယ္ေတြလည္း စာသိပ္မဖတ္ၾကပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ စာမဖတ္ရင္ စာနယ္ဇင္း အလုပ္မလုပ္နဲ႔လို႔ ထပ္ၿပီး ထန္ထန္ကေလး 'ျမည္တြန္ေတာက္တီး' လိုက္ရပါဦးမယ္။
လူထုစိန္၀င္း
၆-၈-၂၀၀၅
ဖတ္စရာ ၃၁
[ပင္၀ါး႐ံုစာေပမွ ထုတ္ေ၀တဲ့ လူထုစိန္၀င္း ရဲ႔ 'ဖတ္စရာ' စာအုပ္၊ ပထမအႀကိမ္၊ ၂၀၀၇ မွ ကူးယူေဖာ္ျပ တာ ျဖစ္ပါတယ္]
No comments:
Post a Comment