Monday, February 25, 2008

တည္ကိန္း၊ ရလဒ္၊ အႂကြင္း
ေရးသူ-မသီတာ(စမ္းေခ်ာင္း)

ဆယ္စုႏွစ္တစုမက ေက်ာ္လြန္ခဲ့ၿပီ ျဖစ္သည္။
သူ ကေတာ့ သူ သာ ျဖစ္ေလသည္။
xxxx xxxx
ဆယ္စုႏွစ္တစု၏ ဟိုမွာဘက္တုန္းက ျဖစ္သည္။
သူ႔အခန္းမွာ သာမန္ နံရံျဖဴျဖဴ အခန္းေလးတခန္းသာပဲ ျဖစ္ခဲ့သည္။ ေႂကြျပား၊ နံရံကပ္စကၠဴ စသျဖင့္ ေရပန္းမစားေသးေသာ ကာလ ျဖစ္သည္တေၾကာင္း၊ သူ႔မွာလည္း မိသားစု ငါးဦးကိုပင္ ၀မ္း၊ ခါး၊ ၀ေအာင္၊ လွေအာင္ ႀကိဳးပမ္းေနရေသာကာလ ျဖစ္သည္ကတေၾကာင္း တို႔ေၾကာင့္ သူ႔အခန္းနံရံ သည္ ျဖဴသည္ဆို႐ံုေလး ျဖဴသည့္ အဂၤေတနံရံသာ ျဖစ္ခဲ့ေလသည္။
သို႔ေသာ္ ထိုနံရံထက္မွာက မိသားစုဓာတ္ပံု၊ ယြန္းပန္းခ်ီ၊ အ၀တ္မ်ိဳးစံု လွမ္းထားသည့္ ႀကိဳးတန္း....။ သည္းခ်ာတို႔၏ ပံုရိပ္မ်ား....။ ေလးေပမီးေခ်ာင္း၏ ျဖဴ၀င္းေသာ အလင္းေအာက္မွာ မျဖဴ႔တျဖဴ နံရံမွ အလင္းျပန္ႏွင့္ ျဖဴလြေသာ သူ႔႐ွပ္အက်ႌမွ ေရာင္ျပန္က သည္းခ်ာတို႔ေပၚ လံုျခဳံစြာ လႊမ္းျခံဳ...။ "ေ၀းေသာ အတိတ္" မွ အျဖဴေရာင္ ကားခ်ပ္။



xxxx xxxx
ဆယ္စုႏွစ္တစုမက ကုန္လြန္ခဲ့စဥ္က ျဖစ္သည္။
သူ႔အခန္းမွာ နံရံျဖဴအခန္းေလးတခန္းေတာ့ ျဖစ္ေနခဲ့ျပန္ ေသးသည္။ သို႔ေသာ္ စာတမ္းေန႔စြဲ၊ လက္မွတ္၊ အမွတ္အသား၊ ကြမ္းေသြး အညစ္အေၾကး စသျဖင့္ အမ်ိဳးမ်ိဳးအဖံုဖံု စြန္းထင္းကြက္ၾကား ေနသည့္ နံရံေပါင္းမ်ားစြာကို သူ အေဖာ္လုပ္ခဲ့ရျခင္း ျဖစ္သည္။ ၀ပ္ ၆၀ မီးသီး၏ ၀ါက်င္က်င္ အလင္းေဖ်ာ့ေအာက္မွာ ျဖဴတူတူ နံရံမွ အေငြ႔ျပန္ အပူလိႈင္းႏွင့္ ျဖဴညစ္ညစ္ သူ႔ တူညီအကႌ်ျဖဴမွ အေႏြးထန္မႈိင္းတို႔က အိပ္မက္ရီေ၀တို႔ကို မီးၿမိႇဳက္...။ "မေ၀းေသာ အတိတ္" မွ ျဖဴ၀ါ၀ါ ကန္႔လန္႔ကာ...။
xxxx xxxx
ဆယ္စုႏွစ္တစု၏ ဟိုမွာဘက္တုန္းက ျဖစ္သည္။
နံရံျဖဴ႔တျဖဴထက္မွာ သည္းခ်ာတို႔၏ အရိပ္က တစစ ႀကီးျပင္းလာခဲ့...။ လက္႐ံုးရည္၊ ႏွလံုးရည္၊ ပညာရည္တို႔ ျပည့္လွ်မ္းသည့္ သည္းခ်ာမ်ားအျဖစ္ သူ က ျမင္ေယာင္ စိတ္ကူးခဲ့....။ သူ႔စိတ္ကူး ပိတ္ကားခ်ပ္ နံရံျဖဴ႔တျဖဴထက္မွာ သည္းခ်ာတို႔၏ အနာဂတ္ပံုရိပ္။ အလင္းေအာက္မွာ မွိန္ေနသည့္ ပံုရိပ္မ်ား။
မွန္သည္။ သူ႔အရင္က သူေတြသည္ သူကဲ့သို႔ပင္။ ေႏွာင္းသည္းခ်ာတို႔၏ အနာဂတ္ပံုရိပ္ကို ေတြးေတာပူပန္ ခဲ့ၾကၿပီ။ သို႔ေသာ္ သူတို႔က ဘာမ်ား တတ္ႏိုင္ခဲ့သနည္း။ သည္လိုႏွင့္ သူ႔အလွည့္....။
နံရံမ်ားေပၚမွာ သည္းခ်ာတို႔၏ အနာဂတ္ကို တင္ၾကည့္....။ နံရံမ်ားကို ထြင္းေဖာက္ထြက္သြားသည့္ သူ႔အိပ္မက္မ်ား။ အနာဂတ္ကို ထြင္းေဖာက္ထြက္ေတာ့မည့္ သူ႔သည္းခ်ာမ်ား။ မအိပ္ပဲ မက္သည့္ အိပ္မက္။ နံရံထက္က အိပ္မက္သည္းခ်ာ။
xxxx xxxx
အိပ္မက္ကို ထုဆစ္ခဲ့....။
နံရံကို ထြင္းေဖာက္ခဲ့....။
သည္းခ်ာမ်ားသို႔ ရည္႐ြယ္ခဲ့....။
သူ႔သည္းခ်ာအပါအ၀င္ သည္းခ်ာမ်ားအတြက္ အလင္းေအာက္မွာ သူ အိပ္မက္ကို ထုဆစ္ခဲ့....။ နံရံကို ထြင္းေဖာက္ခဲ့....။
သို႔ႏွင့္.....။
အိပ္မက္ကား ေဖာက္ထြင္းခံခဲ့ရ....။
နံရံကား သူ႔အတြက္ ဆစ္ပိုင္းထုဖို႔....။
သည္းခ်ာမ်ားကား အသံလြန္ အလင္းႏႈန္းျဖင့္ သူ႔နားမွာ မ႐ွိေတာ့....။
သို႔ႏွင့္.....။
xxxx xxxx
ဆယ္စုႏွစ္တစုမက ကုန္လြန္ခဲ့စဥ္ ျဖစ္သည္။
နံရံမ်ားထက္မွ သည္းခ်ာတို႔၏ အရိပ္က တစစ ေ၀းကြာ....။ သည္းခ်ာတစ္က လက္႐ံုးသာ သန္မာၿပီး လက္တကမ္းအကြာဆီ ေ႐ြ႔ေန....။ သည္းခ်ာႏွစ္က ႏွလံုးရည္အားကိုးႏွင့္ ဟိုးလွမ္းလွမ္းမွာ ေမာေန....။ သည္းခ်ာသံုးက ပညာရည္ လမ္းခုလတ္ျဖင့္ မလွမ္းမကမ္းမွာ ႐ွင္ေန.....။ သူ၏ ျဖဴ၀ါ၀ါ ကန္႔လန္႔ကာ ဟိုမွာဘက္မွ သည္းခ်ာတို႔၏ ပစၥဳပၸန္႐ုပ္ပံုလႊာ။ အမွိန္ေအာက္မွာ ငံု႔ေနသည့္ အလင္းၿမံဳပန္းပု မ်ား။
သူ ဘာေတြမ်ား တတ္ႏိုင္ပါသလဲ။ သူသည္ သူ႔အရင္က သူမ်ားကဲ့သို႔ပင္ "လက္ေတြ႔" ႏွင့္ "အိပ္မက္" ကားခ်ပ္ႏွစ္ခုကို မထပ္ႏိုင္ေသး.....။
နံရံမ်ားေပၚမွာ သည္းခ်ာတို႔၏ ႐ုပ္ပံုလႊာ မတင္က်န္...။ နံရံမ်ားက ဆစ္ပိုင္းထုဖို႔ ခံလိုက္ရသည့္ သူ႔အိပ္မက္မ်ား။ ပစၥဳပၸန္မွာ ေဖာက္ထြင္းခံလိုက္ရသည့္ သူ႔သည္းခ်ာမ်ား။ မေပ်ာ္ပဲ အိပ္ခဲ့ရသည့္ ေလးေထာင့္တရာ ခြန္ႏွစ္ဆယ့္တည၏ အိပ္မက္ထဲက ထာ၀ရ ႐ုပ္ပံုလႊာ.....။
xxxx xxxx
ပစၥဳပၸန္။
သူသည္ တခါက နံရံမ်ား မဟုတ္ေသာ သူ႔အခန္းထဲမွာ ျဖစ္သည္။ ေႂကြျပား၊ နံရံကပ္စကၠဴ မကပ္ထား။ စာတမ္း၊ ေန႔စြဲ၊ လက္မွတ္၊ အမွတ္အသား၊ ကြမ္းေသြး အညစ္အေၾကး မကြက္ၾကား။ သို႔ေသာ္ မိသားစု ဓာတ္ပံု၊ ယြန္းပန္းခ်ီ၊ သည္းခ်ာတို႔၏ ပံုရိပ္လည္းမ႐ွိ။ ၀ပ္ ၆၀ ၀ါက်င္က်င္ပူလႈံလႈံ မီးအလင္းလည္း မဟုတ္။ မီးအားျပည့္ ေလးေပမီးေခ်ာင္း၏ ျဖဴ၀င္း၀င္းအလင္းလည္း မဟုတ္။ ျဖဴတူတူနံရံထက္မွာ သူရဲ႔ ၀တ္လက္စ ႐ွပ္အကႌ်ျဖဴတထည္သာ လွန္းထားသည့္ ႀကိဳးတန္းတေခ်ာင္း။ သူ႔ျဖဴေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ ဆံႏြယ္မ်ားက အလင္းျဖဴကို စုပ္ယူဖို႔ ႀကိဳးစားေန.....။
ပစၥဳပၸန္၏ ေျမျဖဴပန္းခ်ီသက္ၿငိမ္.....။
သို႔မဟုတ္....။
သူ ကေတာ့ သူ။
xxxx xxxx
"သည္းခ်ာတို႔ႏွင့္ စတင္ေ၀းခဲ့ရေသာ အတိတ္" သည္ မေ၀းေသာ အတိတ္။
"သည္းခ်ာတို႔ႏွင့္တကြေသာ အတိတ္" သည္ ေ၀းေသာ အတိတ္။
"မေ၀းေသာ အတိတ္" ၌ သူသည္ ထို႔ထက္ "ေ၀းေသာ အတိတ္" ကို ေမွ်ာ္ခဲ့သည္။
ပစၥဳပၸန္။
သည္းခ်ာတို႔ ေ၀းကြာဆဲ။
"ေ၀းေသာ အတိတ္" ကို ဆက္၍သာ ေမွ်ာ္ဆဲ။
သို႔ျဖင့္....။
သူသည္ "မေ၀းေသာ အတိတ္" ၌လည္း ထို႔ထက္ "ေ၀းေသာ အတိတ္" ကို ေမွ်ာ္ခဲ့ရဖူးၿပီ။
သူသည္ "ပစၥဳပၸန္" ၌ပင္ "ေ၀းေသာ အတိတ္" ကို ေမွ်ာ္ရဆဲ။
xxxx xxxx
ဆယ္စုႏွစ္တစုမက ေက်ာ္လြန္ခဲ့ၿပီ ျဖစ္သည္။
သူကေတာ့ သူသာ ျဖစ္ေလသည္။ ။

မသီတာ(စမ္းေခ်ာင္း)
[Fashion Image မဂၢဇင္း၊ ႏို၀င္ဘာ ၂၀၀၂ တြင္ စာေပစီစစ္ေရးက ခြင့္ျပဳခ်က္မရခဲ့ေသာ ၀တၳဳစာမူ ကို အေျခအေန အခ်ိန္အခါေၾကာင့္ စာေရးသူထံ ခြင့္ျပဳခ်က္မေတာင္းခံႏိုင္ပဲ ေဖာ္ျပလိုက္ရသည္ကို နားလည္ခြင့္လႊတ္ဖို႔ ေတာင္းပန္အပ္ပါသည္။]

No comments: