ေခြးအကုန္း႐ြာသူ လယ္သူမ
အ႐ိႈခ်င္းမ်ိဳးႏြယ္ ကိုယ္၀န္ေဆာင္မိန္းမ
သူ႔မိဘအေမြေတြ ရခဲ့တယ္။ (ဆိုလိုတာက)
အ႐ြယ္မေရာက္မီမွာပဲ လယ္ထဲဆင္းရတာကို
ေျပာတာပါ။
လယ္ထဲဆင္းတယ္လို႔သာ ေျပာရတယ္။
လယ္မဲ့ ယာမဲ့ မ်ိဳး႐ိုးက ဆင္းသက္လာေတာ့
သူ ပိုင္ဆိုင္တဲ့ ေျမ ျမဴတမႈန္မွ်မ႐ွိ၊
လယ္႐ွင္ခိုင္းတာလုပ္၊ ေပးသမွ်ယူရတဲ့
အ႐ိႈခ်င္းကိုယ္၀န္ေဆာင္မိန္းမပါ။
ခုလည္း တလင္းထဲမွာ သူ႐ွိတယ္။
ေကာက္လိႈင္းသယ္ စပါးပုတ္တဲ့ရာသီေပါ့
မိုးခ်ဳပ္လို႔ အိမ္ျပန္ေတာ့ ဆန္မပါ
သူ႔အေရျပားမွာ စပါးေမြးေတြပဲ ကပ္ပါလာ
ေရခ်ိဳးေပမယ့္လည္း တညလံုး ယားယံေနေတာ့တယ္။
က်န္တဲ့ရာသီေတြမွာဆို သူမဟာ
မႈိ႐ွာခ်ိန္႐ွာ၊ ဖက္ခူးခ်ိန္ခူး
ခ်ိဳးေထာင္၊ ခါေထာင္၊ ငါးပက္ ဖား႐ိုက္
သည္အတတ္ေတြ အကုန္တတ္ခဲ့တယ္။
အ႐ႈိခ်င္း ကိုယ္၀န္ေဆာင္မိန္းမ
ဒီေန႔ညစာ ထမင္းမစားဘူး။
အေလ့က်ေပါက္တဲ့ ေမ်ာက္ဥေတြျပဳတ္ၿပီး စားမယ္။
ေၾသာ္.... သူ႔လင္သား၊ ေယာက်္ာဟာလား
ၿပီးခဲ့တဲ့မိုးတြင္းကာလတုန္းကေပါ့
ေတာင္ေပၚတက္ မွ်စ္အခ်ိဳး၊ ၀က္၀ံနဲ႔တိုးလို႔
ကိုယ္က်ိဳးနည္းခဲ့ရၿပီေလ၊ ဆံုးပါးခဲ့ေပါ့၊
အ႐ိႈခ်င္းကိုယ္၀န္ေဆာင္မိန္းမ
မိုးအခ်ဳပ္ တဲနံေဘးမွာ
ေမ်ာက္ဥေတြ ျပဳတ္ေနတာ မီးခိုးတအူအူနဲ႔ေပါ့။ ။
[စာေပစိစစ္ေရးရဲ႔ ဆုတ္ျဖဲျခင္းခံရတဲ့၊ ၁၉၉၇၊ ဇူလိုင္လ ထုတ္၊ စတိုင္သစ္မဂၢဇင္း၊ မွ ကဗ်ာ]
No comments:
Post a Comment