ႏွင္းေတြ။
လာရာကို ေက်ာခိုင္းလို႔
တံတိုင္းျခားခံလိုက္ရတဲ့ ေတာင္တန္းေတြေအာက္
ညႇိဳ႔ကြင္းမိ သားေကာင္ေတြ
ေထာင္ေခ်ာက္မိေနတာ မဟုတ္ဘူး။
ဒါ.....
စစ္ပန္းသြားတဲ့ ေခါဘဏီတပ္ႀကီး
နားေနတာလည္း မဟုတ္ဘူး။
အိပ္မက္ကိုယ္စီပ်ိဳးလို႔
အ႐ိုးကိုဆံထိုးလုပ္လိုသူေတြနဲ႔
ကမ္းလြန္ေ႐ႊမုဆိုးတို႔ရဲ႔
စခန္းေထာက္ရာလို႔ဆိုဆို
ကိုလံဘတ္အလိုအရ ေျပာရရင္
သူတို႔အာေငြ႔နဲ႔ ႐ြက္လႊင့္ထြက္ခါြရာ ဆိပ္ကမ္း။
ေသခ်ာတာက
အေမတျခား သားတျခား
အိပ္ရာတျခား အိမ္တျခား
ခ်စ္သူတျခား ပါးတျခား
အဓိပၸါယ္ေထြေထြျပားျပားမွာ
နတ္ေနကိုင္းသားေတြ အမ်ားသား႐ွိရာက လာတဲ့
တတိယကမၻာသားေတြပါ။
ဒီလိုေဆာင္းဆိုရင္
ဒုကၡကိုေ႐ွ႔တင္ ကစားၾကရတဲ့ပြဲမွာ
အသားငတ္တာကလြဲလို႔
စကားငတ္တာကလြဲလို႔
အသားပတ္တဲ့ ေဆာင္းဟာ
ေခ်ာင္းတဟြတ္ဟြတ္ ဆိုးၿပီဆိုရင္
ထံုးဓါတ္မ်ားတဲ့ ေရကို
ထင္းမီးဖိုနဲ႔ နာနာႀကိဳၿပီ။
ဒီလိုေဆာင္းဆိုရင္
ႏွင္းေ၀ေ၀ၾကား
အေပါစား ဗီြဒီယိုကားရဲ႔
ျဖစ္ကတတ္ဆန္း ဆက္တင္ထဲကလို
ပုဆိုးျခံဳ ေဆးလိပ္တဖြားဖြားနဲ႔
ထင္းေကာက္သူေကာက္
ေဘထုပ္ထည္ တဖါးဖါးနဲ႔
လမ္းေလွ်ာက္သူေတြကေလွ်ာက္
တခ်ိဳ႔ ေတာပန္းေလးေတြေကာက္လို႔
တခ်ိဳ႔က် ထင္းမီးပံုတဖြားဖြားေဘး
သိုက္စာဖတ္ရာ နားေထာင္ေငးလို႔။
သည္လို ေတာခန္းေတာင္ခန္း
တေထာက္စခန္းပဲ ဆိုဆို
စင္တင္ကဇာတ္ထဲက ျပဇာတ္မင္းသားဆန္ေနသူေတြဟာ
အခ်ီအခ် ဒိုင္ယာေလာ့ခန္းဆိုရင္
ကိုယ့္လူမ်ားက ေခ, သူေတြမဟုတ္
တခ်ိဳ႔ ျမန္မာျပည္အေရး
သူတို႔ ေသြးနဲ႔ေရးခဲ့တဲ့အေၾကာင္း
တခ်ိဳ႔ သူတို႔အသက္
တိုင္းျပည္အတြက္ စြန္႔လႊတ္ထားခဲ့ပံုအေၾကာင္း
တခ်ိဳ႔ မိပစ္ဘပစ္ ခ်စ္သူပစ္ၿပီး
ႏိုင္ငံကိုခ်စ္စိတ္နဲ႔ အတိတ္ကို ျဖတ္သန္းလာခဲ့ေၾကာင္း
.........
.........
.........
အေၾကာင္းေၾကာင္းေတြ ေဟာင္းႏြမ္းေႂကြလဲ
ေသြးထဲသားထဲ ႏႈတ္ဖ်ားစြဲကာ ေသရာပါေလ။
အင္း.....
သူ႔အေၾကာင္းေျပာရင္
ကိုယ့္အေၾကာင္းလဲ ေျပာျပန္ၾကလိမ့္မယ္
ထားေတာ့။
တေငြ႔ေငြ႔ေလာင္သြားတဲ့ ရက္ေတြလို
ေနာက္ဆံုး အံသြားနဲ႔ခဲထားတဲ့ ေပါ့လိပ္တိုကို
စကၠဴပတ္ ခြါလိုက္ခ်ိန္
"သုခိတာ" တဲ့
(ဒုတိယ ဘာသာစကားေအာက္ ဒို႔ေတြခိုလႈံေနရပံုမ်ား)
သုခိတာ ေဟာႏၱဳ ဒုကၡာ မ စၦ ႏၱဳ
ဆင္းရဲ ဒုကၡ အေပါင္းမွ လြတ္ေျမာက္ၾကေစသတည္း။
ခင္လြန္း။
No comments:
Post a Comment