Monday, December 29, 2008

ျပည္ေျပး
ေရးသူ-တင္မိုး


ငါ့ယာခင္းရဲ႔
ႏွင္းစက္ျမက္ဖ်ား၊ ေပါင္းပင္ၾကားမွာ
ထြန္သြားကေလးနဲ႔ ထြန္ခ်င္တယ္။



ေျမသားရဲရဲ၊ ပဲႏွမ္းၾကဲလို႔
ကန္ျမဲဇဂ်မ္းမွာ ေပ်ာ္ခ်င္တယ္။

ခ်ိဳးကူသံၾကား၊ ငွက္ခါးတြန္သံ
စာကေလးပ်ံတဲ့
သာလာယံမွာ အိပ္ခ်င္တယ္။

ေန႔လယ္ေန႔ခင္း၊ ေက်ာ္လ်ားခင္းကာ
ထမင္းလံုးစီ၊ တေရးမွီၿပီး
လက္ဖက္ရည္၀ိုင္း၊ သၿဂႋဳဟ္၀ိုင္းမွာ
မိုင္းခိုင္းပိဋကတ္၊ စာတတ္လယ္တီ
ေတာမီွသစ္ခ်၊ ပ႑ိတတို႔
က်မ္းစတိုထြာ၊ ျငင္းစရာကို
႐ြတ္ကာ႐ြတ္ကာ၊ ဟန္ပါပါနဲ႔
အဘိဓမၼာပြဲမွာ ႏႊဲခ်င္တယ္။

ညေနခ်ိဳေတာ့
ဆရာအိုရဲ႔၊ ဘင္ဂ်ိဳအေတာ
တေယာဗံုသံ၊ ညဥ့္ဦးယံထိ
နာခံၾကည္ႏူး၊ စိတ္႐ႊင္ျမဴးၿပီး
ဘုရားဖူးခ်ိန္၊ စိတ္ကိုၿငိမ္ေတာ့
ပိန္ေဖာင္းမွတ္လို႔ အိပ္ခ်င္တယ္။

မနက္လင္းေတာ့
ထမင္းၾကမ္းခဲ၊ ေလြးျမဲအစာ
ေလြးၿပီးခါမွ
ႏြားျပာတ႐ွဥ္း၊ ထြန္တစင္းနဲ႔
ယာခင္းယာထြန္ သြားခ်င္တယ္။

ယခုအခါ၊ ငါ့႐ြာနဲ႔ေ၀း
ျပည္ေျပးတိုင္းျခား၊ ငါေရာက္သြားေပါ့
ဘာမ်ားတတ္ႏိုင္မွာလဲကြယ္။

တင္မိုး
၀၁၊ ၀၃၊ ၂၀၀၀

2 comments:

အိိမ္လြမ္းသူ said...

ဆရာ့ရဲ႕ ကဗ်ာေလးက ရင္ထဲကိုထိမိလြန္းလွလို႔ ကၽြန္မရြာကို လြမ္းမိသြားပါတယ္....။ ဒီလိုကဗ်ာမ်ဳိးေလးေတြ ဖတ္ခြင့္ရလို႔ မာယာကို အရမ္းေက်းဇူးတင္ပါတယ္ရွင္...

Unknown said...

ယခုအခါ၊ ငါ့႐ြာနဲ႔ေ၀း
ျပည္ေျပးတိုင္းျခား၊ ငါေရာက္သြားေပါ့
ဘာမ်ားတတ္ႏိုင္မွာလဲကြယ္။တ့ဲဆရာက
ဖတ္ျပီးေတာ့
လြမ္းရင္းေမာသြားပါတယ္ရွင္။