ေလးဘက္ျမင္ေရးသူ- ၀င္းေဇာ္

ကေလးတို႔၏ "ဘဘဦးလွ"
လူငယ္တို႔၏ "ဦးေလးလွ"
ေရာင္းရင္းတို႔၏ "ကိုလွ"
ျပည္သူတို႔၏ "ျပည္သူ႔ဘက္ေတာ္သား လူထုဦးလွ"

၀င္းေဇာ္



ဦးေလး ကြယ္လြန္သည္မွာ ေလးႏွစ္တင္းတင္း ျပည့္ခဲ့ပါၿပီ။ ဦးေလးဆံုးစဥ္က ကၽြန္ေတာ္ အျပင္ေလာကသို႔ ေရာက္ေနပါၿပီ။ သို႔ေသာ္ ဦးေလးစ်ာပနသို႔ မေရာက္ႏိုင္ခဲ့ပါ။ ဂါဒီယန္ ဦးစိန္၀င္း၊ ဟံသာ၀တီ ဦး၀င္းတင္တို႔ထံ သြားေရာက္ၿပီး အတူလိုက္ပါႏိုင္ရန္ အေဖာ္စပ္ခဲ့ေသးသည္။ သို႔ေသာ္ မိတ္သဂၤဟ အားလံုးက ေလျဖတ္ၿပီး ကိုယ္တျခမ္းေသ ဒုကၡိတအျဖစ္ အိမ္ျပန္ေရာက္လာရေသာ ကၽြန္ေတာ့္အား လိုက္ပါျခင္း မျပဳရန္ တားၾကသည္။ ေနာက္ဆံုး၌ ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ကို ေလွ်ာ့လိုက္ရသည္။ ဦးေလးအား ေနာက္ဆံုးေသာ ႏႈတ္ဆက္ျခင္း ဂါရ၀အမႈကို မျပဳလိုက္ရေတာ့ပါ။
ဦးေလး ကြယ္လြန္ၿပီးေနာက္ ဦးေလးအမွတ္တရ စာအုပ္တအုပ္ထုတ္ရန္ ေဒၚေဒၚက စာမ်ားစုေန ေသာအခါ ကၽြန္ေတာ့္အားလည္း အေရးခိုင္းခ့ဲသည္။ သို႔ေသာ္ ကၽြန္ေတာ္ မေရးျဖစ္ခဲ့။ ညာဘက္ လက္တဘက္၊ ညာဘက္ေျခတဘက္ မလႈပ္႐ွားႏိုင္ေတာ့ေသာ ဒုကၡိတမို႔ ကၽြန္ေတာ္ စာမေရးႏိုင္ေတာ့ၿပီဟု ထင္ခဲ့ၾကသည္။ စင္စစ္ ကၽြန္ေတာ္သည္ ေဆး႐ံုေပၚမွာ (၆)လခန္႔ တက္ေရာက္ ကုသေနရစဥ္ပင္ လက္၀ဲဘက္ႏွင့္ စာအေရးက်င့္ၿပီး စာေရးတတ္ေနၿပီ ျဖစ္ပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္ မေရးျဖစ္သည့္ အေၾကာင္းမွာ ဦးေလး၏ သားသမီးမ်ား ၀င္ေရာက္ေရးသားျခင္း မျပဳသကဲ့သို႔ပင္ ျဖစ္ပါသည္။ ဦးေလးလူထုဦးလွ၏ အေၾကာင္းကို လူထုမွ ေမြးဖြား သန္႔စင္ၿပီး လူထုမွပင္ လူတလံုး သူတလံုးျဖစ္ေအာင္ ေျမေတာင္ေျမႇာက္ေပးခဲ့ေသာ ကၽြန္ေတာ္တို႔က ေရးသည္ဆိုလွ်င္ ကိုယ့္ဘက္ကိုယ္ ၀ိုင္းယက္ေနၾကသည္ဟု ယူမွတ္ဖြယ္ရာ ႐ွိႏိုင္ပါသည္။ ဤသို႔ဆိုလွ်င္ ဦးေလးသိကၡာ ထိခိုက္ဖြယ္ရာ ႐ွိသည္ဟု ထင္ျမင္မိ၍ မေရးခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ထို႔ျပင္ ဦးေလး၏ အေၾကာင္းကို ဦးေလး၏ တသက္တာ လုပ္ရပ္မ်ား၊ ဦးေလး၏စာမ်ားက ေျပာျပခဲ့ၾကၿပီျဖစ္၍ ထူးထူးေထြေထြ ေရးသားေနစရာပင္ မလိုေတာ့ဟုလည္း ထင္မိေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ ေဒၚေဒၚက ဦးေလးအတြက္ ေနာက္ထပ္စာအုပ္ ထပ္႐ိုက္ရန္ စာမ်ားစုေနသည္။ ရတန္သေလာက္ ရေနၿပီ၊ မင္းလည္း ေရးပါဟု ခိုင္းေစသည္ကတေၾကာင္း၊ ပထမ စာအုပ္ကို ဖတ္ၿပီးသည္ေနာက္ အတန္ငယ္ ေရးစရာေလးမ်ား ေခါင္းထဲမွာ ႐ွိထားသည္က တေၾကာင္းေၾကာင့္ ဤစာကို ကၽြန္ေတာ္ ေရးျဖစ္ပါသည္။ တသက္လံုး သံုးလာခဲ့ေသာ ညာလက္ကို အသံုးမခ်ႏိုင္ေတာ့သည့္ ဘ၀သို႔ ေရာက္ခဲ့ေသာ္လည္း က်န္႐ွိေနေသးေသာ လက္၀ဲလက္ကို ႀကိဳးစား က်င့္ယူၿပီး ေရးခဲ့ရျခင္း ျဖစ္၍လည္း အႏိုင္မခံ အ႐ႈံးမေပးေသာ စိတ္ဓါတ္မ်ိဳး ေမြးၾက၍ ဘ၀ကို ၾကံ့ၾက့ံခိုင္ ရင္ဆိုင္ကာ "လူတလံုး" ျဖစ္လာဖို႔ ႀကိဳးစားရန္ အျမဲသြန္သင္ ဆံုးမ နည္းလမ္းျပခဲ့ေသာ ဦးေလး၏အႀကိဳက္ ျဖစ္လိမ့္မည္ဟုလည္း ထင္မိပါသည္။
ဦးေလးကို ထင္႐ွားေသာ သတင္းစာဆရာႀကီးတဦး၊ စာအေရးေကာင္းေသာ စာေရးဆရာႀကီးတဦး၊ အစုအေဆာင္းေကာင္းေသာ သမိုင္းပညာ႐ွင္တဦးအျဖစ္ ျမန္မာသာမက ကမၻာကပင္ သိၾကပါသည္။ ဦးေလးသည္ ကမၻာ့ကေလးသူငယ္မ်ားအတြက္ ပံုေျပာေကာင္းေသာ "ဘဘဦးလွ" ျဖစ္သလို၊ လူငယ္စာေပသမား မ်ားအတြက္ စိတ္႐ွည္လက္႐ွည္ျဖင့္ ပံုတိုပတ္စမ်ားျဖင့္ ဆံုးမသြန္သင္ျခင္းကိုပင္ ဆံုးမသြန္သင္သည္ဟု မသိရေအာင္ လမ္းညႊန္မႈ ေပးတတ္ေသာ "ဦးေလးလွ" ျဖစ္သလို၊ မိတ္ေဆြအေပါင္းအသင္းမ်ားအတြက္လည္း ယာလက္က ေရခ်မ္းအိုးကိုင္ကာ လက္၀ဲလက္က သေျပခက္ကို ကိုင္စြဲၿပီး ႐ႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ေစတတ္ေသာ "ကိုလွ" "ေနာင္ႀကီးလွ" ျဖစ္ပါသည္။ ထိုသို႔ေသာ ဦးေလးအား လူတကာကပင္ ခ်စ္ခင္ၾကည္ညိဳဖြယ္ရာ သူေတာ္ေကာင္း ႀကီးတဦးအျဖစ္ ေလးစားၾကပါသည္။ ဦးေလးသည္ ျပည္သူ႔ဘက္သား သတင္းစာဆရာတဦး၏ သိကၡာႏွင့္ ေစာင့္စည္းအပ္သည့္ က်င့္၀တ္သိကၡာမွန္သမွ်ကို ခါး၀တ္ပုဆိုး ျမဲသကဲ့သို႔ တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ ေစာင့္ထိန္းခဲ့သူ၊ ႐ွာမွ႐ွားေသာ သတင္းစာဆရာတဦး ျဖစ္ပါသည္။ အရက္ေသစာ မဆိုထားႏွင့္ ေဆးလိပ္ကိုမွ် မေသာက္ေသာသူ တဦးလည္း ျဖစ္ပါသည္။ မိတ္ေဆြအေပါင္းအသင္း ရဲေဘာ္ရဲဘက္မ်ားကို ကူညီေစာင့္ေ႐ွာင့္တတ္သူ၊ အတိဒုကၡေရာက္သူမွန္သမွ်ကို ကိုယ္ဖိရင္ဖိ ကူညီတတ္သူ တဦးလည္း ျဖစ္ပါသည္။
ဤအခ်က္မ်ားကို ၾကည့္၍ ဦးေလး၏ ႐ုပ္ပံုကားခ်ပ္ကို ေရးခ်ယ္လိုက္ၾကေသာအခါတြင္ "သူေတာ္စင္" ႀကီးတဦးအသြင္ ထင္းထင္းႀကီး ေပၚေပါက္လာေလ့ ႐ွိပါသည္။
စင္စစ္ ဦးေလးသည္ အခါခပ္သိမ္း ေမတၱာပြါးမ်ားေနသူ၊ ခႏၱီစ သည္းခံျခင္းတရားကို ေဟာၾကားေလ့႐ွိသူ၊ ေ႐ႊျပည္ေအးသမားတဦး မဟုတ္ဟူေသာ အခ်က္ကို လူထုသတင္းစာ ပိတ္လိုက္ဖြင့္လိုက္ ကာလမ်ားတေလွ်ာက္ ဦးေလး၏ ေရးသားခ်က္မ်ားက ေျပာျပေနပါသည္။ ဦးေလးသည္ အမ်ားသူငါ သတ္မွတ္ၾကသည့္ သူေတာ္ေကာင္း ဆိုသည့္ ပုဂၢိဳလ္မ်ိဳး သက္သက္ မဟုတ္ပါ။ ဦးေလးသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ သမိုင္းစဥ္တေလွ်ာက္လံုးတြင္ မမွိတ္မသုန္ ပါ၀င္လႈပ္႐ွားခဲ့ေသာ ေတာ္လွန္ေရးသမားႀကီးတဦးလည္း ျဖစ္သည္ဆိုေသာအခ်က္ကို ဦးေလး၏စာမ်ားက ေျပာျပခဲ့ၾကပါသည္။ ဤအခ်က္ကို အေတာ္မ်ားမ်ား အထူးသျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ မ်ိဳးဆက္လူငယ္မ်ားက သတိမမူမိဘဲ ျဖစ္ခဲ့ၾကပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေခတ္လူငယ္မ်ားသည္ လူထုသတင္းစာကိုမူ မီး႐ွဴးတိုင္သဖြယ္ လမ္းညႊန္အျဖစ္ သေဘာပိုက္ခဲ့ၾကပါသည္။ အထူးသျဖင့္ ေဒၚေဒၚ၏ စူး႐ွထက္မ်က္ေသာ အေရးအသားမ်ားကို အားရပါးရ ဖတ္ၿပီး ၾကက္သီေမြးညင္း ထခဲ့ၾကရပါသည္။ ေဒၚေဒၚက နံမည္ႏွင့္လိုက္ေအာင္ မာသေလာက္၊ ျပတ္သေလာက္၊ ရဲရဲေတာက္ျဖစ္သေလာက္ ဦးေလးလွက ေပ်ာ့လြန္းသည္၊ လစ္ဘရယ္ဆန္လြန္းသည္၊ အေပးအယူလုပ္လိုေသာ သေဘာေတြ မ်ားလြန္းသည္ စသည္စသည္ျဖင့္ အားမလိုအားမရ ျဖစ္ခဲ့ၾကပါသည္။ အခ်ိဳ႔ အခ်ိဳ႔ေသာ သူမ်ားကမူ ဦးေလးကို ျပဳျပင္ေရးသမားႀကီးမွ်သာ ျဖစ္သည္ဟု ယူဆ သတ္မွတ္ခဲ့ၾကပါသည္။ ကတၱီပါအိတ္ကိုသာျမင္ၿပီး အတြင္းမွ လက္သီးကို မျမင္သူမ်ားႏွယ္ ျဖစ္ခ့ဲၾကသည္။
ဦးေလး၏ တသက္တာလုပ္ရပ္မ်ား၊ ဦးေလးတဘ၀လံုး ေရးခဲ့ေသာစာမ်ားက ဦးေလး၏ သမိုင္းကို ေျပာခဲ့ပါသည္။ သို႔ေသာ္ ထိုအခ်က္မ်ားကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေမ့ေလ်ာ့ပစ္ထားခဲ့ၾကပါသည္။
ဦးေလးသည္ သူ႔ကၽြန္ဘ၀ ျမန္မာႏိုင္ငံေရး ႏိုးႂကြခါစ ေခတ္ဦးအစကပင္ တပ္ဦးက ပါလာခဲ့သူတဦး ျဖစ္ပါသည္။ ထိုေခတ္ ထိုအခါက တိုးတက္ေသာ လူငယ္ေခါင္းေဆာင္မ်ားႏွင့္အတူ လက္တြဲေဆာင္႐ြက္ခဲ့သူတဦး ျဖစ္ပါသည္။ ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္းကာလတြင္လည္း ဦးေလးသည္ က်ရာတာ၀န္ယူ၍ ေဆာင္႐ြက္ခဲ့ပါသည္။ စစ္အၿပီး လြတ္လပ္ေရး ဆို႐ွယ္လစ္ေရးတိုက္ပြဲမ်ားတြင္လည္း တပ္ေပါင္းစုႀကီးျဖစ္ေသာ ဖဆပလတြင္ တက္တက္ႂကြႂကြ ပါ၀င္ေဆာင္႐ြက္ခဲ့ပါသည္။ လြတ္လပ္ေရးေခတ္တြင္ ဖဆပလတို႔၏ ျပဴေစာထီး ကာကြယ္ေရးမ်ား၊ ဗတလစ ခါးပိုက္ေဆာင္တပ္မ်ား "ရမ္ဘို" ၀ါဒ က်င့္သံုးၿပီး ရမ္းကားခဲ့စဥ္ကလည္း သတင္းစာတိုက္ကို ဗံုးအခြဲခံ၊ ခ်ိတ္အပိတ္ခံ၊ လူပါအဖမ္းခံ၍ ဆန္႔က်င္ခဲ့ပါသည္။ ဤသည္တို႔မွာ ဦးေလး၏ ဘ၀မ်ားက ေျပာျပခဲ့ေသာ ဦးေလး၏ ႏိုင္ငံေရးစစ္မ်က္ႏွာမွ လုပ္ရပ္မ်ားပင္ ျဖစ္ပါသည္။
စာေပႏွင့္ ယဥ္ေက်းမႈ စစ္မ်က္ႏွာတြင္လည္း ဦးေလး၏ ေဆာင္႐ြက္ခ်က္မ်ားမွာ မနည္းလွပါ။ လူအမ်ားေမ့ေလ်ာ့ထားၾကေသာ တိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးမ်ား အခ်င္းခ်င္း ခ်စ္ၾကည္ရင္းႏွီးေရးကို ဦးေလးသည္ တိုင္းရင္းသားပံုျပင္ေပါင္းမ်ားစြာ ျပဳစုေရးသား၍ ေဆာ္ၾသခဲ့ပါသည္။ ဦးေလး၏ ပံုျပင္စာအုပ္မ်ားသည္ ကေလးမ်ား အျပင္းေျပဖတ္ရန္ သက္သက္ ေရးခဲ့ျခင္း မဟုတ္ပါ။ တိုင္းရင္းသား လူမ်ိဳးအခ်င္းခ်င္း တဦးကိုတဦး နားလည္ သေဘာေပါက္မႈမ်ား တိုးပြါးေရးကို ေ႐ွ႔႐ႈေရးသားခဲ့ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။ ေက်းလက္ေဒသ စာမတတ္သူ ပေပ်ာက္ေရးကိစၥ၊ နတ္ေတာ္လ တလလံုး စာေရးဆရာမ်ား နယ္ထြက္ေဟာေျပာရင္း လူထုၾကားဆင္း၍ လူထုကို ထိေတြ႔ကာ ေလ့လာေရးစေသာ ကိစၥမ်ားတြင္လည္း ဦးေလးသည္ စတင္ေဆာ္ၾသသူတဦး ျဖစ္ပါသည္။ ယေန႔ စာေပေလာကတြင္ တိုးတက္ေသာ ကဗ်ာဆရာ၊ စာေရးဆရာအျဖစ္တည္႐ွိေနၾကေသာ လူလတ္ပိုင္း စာေရးဆရာ အေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ဦးေလး၏ ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္မႈျဖင့္ ႐ွင္သန္ႀကီးထြါးလာခဲ့ၾကျခင္း ျဖစ္ပါသည္။
ထို႔ေၾကာင့္ ဦးေလးသည္ ကမၻာကေလးသူငယ္မ်ား၏ ပံုုျပင္ေျပာေကာင္းေသာ "ဘဘဦးလွ" ျဖစ္သလို....
တိုးတက္ေသာ လူငယ္လူ႐ြယ္တို႔ ခ်စ္ခင္ၾကည္ညိဳေလးစားအပ္ေသာ "ဦးေလးလွ" ျဖစ္သလို...
ေရာင္းရင္းမိတ္ေဆြမ်ား၏ သေဘာေကာင္း၊ မေနာေကာင္း၊ အက်င့္သီလေကာင္းေသာ "ကိုလွ" "ေနာင္ႀကီးလွ" ျဖစ္သလို....
ျပည္သူ႔သတင္းစာဆရာ၊ စာေရးဆရာႀကီးတဦးလည္း ျဖစ္သည္ဟု ရဲရဲႀကီးပင္ ကၽြန္ေတာ္ဆိုလိုက္ ပါသည္။

၀င္းေဇာ္။
[လူထုခ်စ္သမွ် လူထုဦးလွ (ဒုတိယတြဲ) စာအုပ္၊ ပထမႏွိပ္ျခင္း၊ ၂၀၀၀ ျပည့္ ဇန္န၀ါရီလ မွ ကူးယူေဖာ္ျပ ပါတယ္။]