ဂီလာန ကဗ်ာဆရာေရးသူ-ေမာင္စြမ္းရည္

လူစိမ္းနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ ေတြ႔တဲ့အခါ
ၾကားလူပါရင္
"သူဟာ ကဗ်ာဆရာေမာင္စြမ္းရည္ပါ" လို႔
မိတ္ဆက္ေပးတာ
မၾကာခဏ ႀကံဳရတယ္။

ဒါေၾကာင့္
ကၽြန္ေတာ္ဟာ၊ ကဗ်ာဆရာလို႔
ဆိုပါစို႔။


ကဗ်ာဆရာ ကဗ်ာဆရာနဲ႔
ကဗ်ာေရးသက္၊ ျပန္တြက္ၾကည့္ေတာ့
ေရးသက္ ေရး၀ါ၊ အစိတ္ၾကာၿပီ
ေကာင္းတာလည္း႐ွိ၊ မေကာင္းတာလည္း႐ွိ
မ႐ွိမေကာင္း၊ ႐ွိမေကာင္းနဲ႔
ကဗ်ာေပါင္းမ်ားစြာ၊ ေရးခဲ့တာလည္း
ေလးငါးရာမက၊ မ်ားေလလွေပါ့။

ကဗ်ာတပုဒ္ဟာ
စာတမ်က္ႏွာ၊ ႏွစ္မ်က္ႏွာ
တရံတခါ၊ သံုးမ်က္ႏွာေပါ့
မ႐ွည္လွပါဘူး၊ ဖတ္သူမွာ
သံုးေလးမိနစ္သာ၊ သိပ္မၾကာလည္း
ေရးသူမွာေတာ့၊ တခါတခါ
တႏွစ္ၾကာ၊ ႏွစ္ႏွစ္ၾကာ
ၾကာႏိုင္တာကပဲ။

ကဗ်ာဆိုတာ
ဘယ္အခါ ဘယ္ေနရာမွာ
ဘယ္လို႐ွာမယ္၊ နည္းနာမ႐ွိ
ဂိုက္ဂါေကာင္တာ+
ကရိယာနဲ႔၊ ေျမလႊာအႏွ႔ံ
ခရီးဆန္႔ၿပီး၊ ေတာအႏွ႔ံ ေတာင္အႏွ႔ံ
ဘယ္ေတာင္ျဖန္႔၊ ညာေတာင္ျဖန္႔
အႏွ႔ံ႐ွာလည္း၊ ကဗ်ာသတၱဳ
ေ႐ြးေစ့စုမွ်၊ ရႏိုင္ဖို႔မလြယ္။

ကဗ်ာျပကၡဒိန္၊ ခ်ိန္စရာ တာစရာ
မီတာေတြ ဘာေတြမ႐ွိ
ေျမပံုမ်ားနဲ႔၊ ဇယားလည္း မ႐ွိ။

အႀကံဳအေတြ႔၊ ဘံုဓေလ့ကို
ေစ့ငုခံစား၊ ဘာ၀နာပြါးၿပီး
ခံစားမႈကို၊ ကယုကယင္၊ စမ္းေရလ်ဥ္မွာ
ေ႐ႊက်င္သလို က်င္ရတာ၊ စင္ရတာ။

ႏွလံုးသားမွာ၊ ေရဒါ႐ွိတယ္
ခံစားသိဦးမွင္၊ ႐ွင္သန္လႈပ္ရမ္း
အရာရာကိုဖမ္း၊ ကမၼဌာန္း႐ႈသလို
ထိမႈ သိမႈ၊ သတိျပဳၿပီး
ကဗ်ာမႈအေမွာင္ခန္းမွာ
တခန္းလံုးပိတ္၊ နိမိတ္ပံုနဂၢတစ္ကို
ပံုျဖစ္ေအာင္ ကူးရတာ။

ကဗ်ာဖြားတဲ့ ႏွလံုးသားဟာ
ခံစားမႈဒဏ္ ခံႏိုင္ေအာင္တင္း
ဘ၀နဲ႔ ရင္းရေၾကာင္း
ဘယ္သူ ေကာင္းေကာင္းသိမွာလဲ။

ဒီႏွလံုးသားက၊ ျဖန္႔သမွ်ေသြး
ဒီေသြးေတြက ေရာက္သမွ်ေနရာ
ဆဲလ္တိုင္း ဆဲလ္တိုင္းမွာ
ကဗ်ာဓာတ္ေတြ ပ်ံ႔ႏွ႔ံေနတယ္ေလ။

ကဗ်ာ ကဗ်ာနဲ႔
ကဗ်ာတပုဒ္၊ ႏွလံုးေသြးကထုတ္ေပမယ့္
တပုဒ္ရဲ႔တန္ေၾကး၊ ေငြေၾကးနဲ႔တြက္ရင္
ခံတြင္းခ်ဥ္႐ံုပါ။

ဒါေပမယ့္ဗ်ာ
ကၽြန္ေတာ့္ကဗ်ာ၊ ႐ြတ္လ္ိုက္တာနဲ႔
အက္ကြဲေျမလႊာ
ေျမႀကီးထဲက
ဆီဆန္ရမလား၊ ဘာညာရမလား
တင္စားသူေတြ၊ ႐ွိေနတာလဲ
အမွန္ပဲ မဟုတ္လား။

ခ်စ္သူအတြက္အား၊ မုန္းသူအတြက္ဓါးတဲ့
ၾကားဖူးမွာေပါ့။

တေန႔ေသာ္ကား၊ ဆင္းရဲသားတေယာက္
ေမးခ်င္စိတ္ေပါက္သနဲ႔
ေကာက္ကာ ငင္ကာ၊ ေမးလာပါပေကာ....။

ေဟး.... ကဗ်ာဆရာ
ကဗ်ာေရးတာ၊ ၾကာလည္းၾကာေပါ့
ခုေလာက္ၾကာေတာ့၊ မင္းမွာဘာေတြ
စုမိေနၿပီလဲတဲ့။

ငါသိတာေပါ့၊ ငါ့မွာဘာမွမ႐ွိ
အေႂကြးမာတိကာ၊ ကဗ်ာစာ႐ြက္
အေပါင္လက္မွတ္၊ ဘြဲ႔လက္မွတ္မ်ား
မယားကတစ္၊ သားကႏွစ္၊ သမီးကႏွစ္
ခ်စ္ေမတၱာမွတပါး၊ အျခား ဘာမွမ႐ွိ။

ငါ့မွာ႐ွိတာ၊ ငါမသိလည္း
သိတဲ့လူက၊ သိႏွင့္ၾကၿပီ...။
တေန႔ေသာအခါ ဆရာ၀န္တေယာက္က
ငါ့ေက်ာက္ကပ္မွာ၊ ေက်ာက္ကပ္ေနတာ
သူသိပါသတဲ့။

ဗုေဒၶါျမတ္စြာ
ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ၊ ၾကာေသာခါမွာ
ကဗ်ာဆရာ၊ စုမိတာက
ေက်ာက္ကပ္ထဲမွာ
ေက်ာက္တလံုးပါကလားလို႔
အံ့အားပဲ သင့္ေတာ့တယ္။

ခြဲစိတ္ခန္းမွာ ဆရာ၀န္မ်ားက
ဖားခြဲသလို၊ ငါ့ဗိုက္ကိုခြဲ
ငါ့ေက်ာက္ခဲကို၊ ယူရီတာလို လစ္သိုတမီ++
လုပ္လိုက္ၿပီတဲ့
ေမတၱာ႐ွင္မ်ား၊ ဓားသမားတို႔
ကုစားခ်က္မွာ
ပိန္းၾကာဖက္တြင္၊ ေရမတင္သလို။

အို... ဓားနဲ႔ကယ္တင္၊ ေက်းဇူး႐ွင္တို႔
ေက်းဇူးဆပ္စရာ၊ ေရာဂါမွတပါး
တျခားမ႐ွိ၊ ႐ွိတဲ့ေရာဂါ
ထားခဲ့တာနဲ႔၊ ဆရာတို႔တေတြ
ေပ်ာ္ပါေစေသာ္၀္။

ေဆး႐ံုကဆင္း၊ ကင္းေျခမ်ားလို
အမာ႐ြတ္ညိဳသာ၊ ဗိုက္ကိုကပ္ကာ
လိုက္ပါလာ၏
ကလူဘိသို႔၊ ျမဴဘိသို႔။

ေဆး႐ံုကဆင္း၊ ငါ့ရင္တြင္းမွာ
ကဗ်ာတတို၊ တြယ္ကပ္ခိုသည္
မခ်ိဳ၏သို႔ ခ်ိဳ၏သို႔။

ေက်ာကပ္ေဆး႐ံု.... တဲ့
ပိုက္ဆံတက်ပ္နဲ႔
ဂိတ္၀ကိုျဖတ္၊ ေက်ာက္ကပ္ဌာနတက္ခဲ့ပါ။
လက္မွတ္မပါလည္း၊ ကိစၥမ႐ွိ။

သို႔ေသာ္....
ေဆး႐ံုေပၚမွာ၊ သင္တက္လာက
အသျပာစ၊ လာဘ္လာဘဆို
ဘယ္သူ႔ကိုမွ၊ မေပးရေၾကာင္း
ထိုစာေၾကာင္းက၊ သင့္ဦးေခါင္းထက္
ျပံဳးျပလ်က္..... ။

လူနာခန္း
သံျငမ္းကုတင္၊ အလယ္တြင္ခြက္
စပရိန္ပ်က္၊ သံေခ်းတက္
ေဆးျဖဴေတြပ်က္၊ အကြက္အကြက္
ေသြးအစက္စက္၊ ေခ်းေသးေတြကြက္
အူထြက္မႈိတက္၊ ေမြ႔ယာမ်ားမွာ
ဖ်ားနာယိုယြင္းလ်က္။

အိပ္ခန္းေယာ္၀ါ၊ ေခါင္းအုံုးအဖံုးမပါ
၀ါနီညိဳျပာ၊ ေဖာင္းပိန္ေပ်ာ့မာ
မညီမညာ၊ အိုနာေဖာက္ျပန္လ်က္။

ကုတင္ေတြၾကား၊ ခံုမ်ားကိုခင္း
ခံုေျခရင္းမွာ၊ မိုးကာစခင္း
ခံုခ်င္းဆက္၊ လူခ်င္းတြဲ
အခန္းထဲက အိမ္သာ၀ေရာက္
ေလွကားေအာက္ထိ၊ ႁပြတ္သိပ္၏။

ခံုမ်ားေပၚမွာ
လူနာတေယာက္ႏွစ္ေယာက္
တခါတေလ၊ သံုးေယာက္
ေမွာက္သူေမွာက္၊ လွန္သူလွန္
နံသူနံ၊ မနံသူလည္းမေမႊး။

ေက်ာက္ျပားခင္းက်င္း
တဖက္ကၽြမ္းမီးျခစ္ဆံ
ေလးငါးဆယ္ဆံ
ေထြးခံပိန္တူးေဘး၊ ျပာနဲ႔ကြမ္းေသြး
ေဆးလိပ္တတို ႏွစ္တို၊ ဂြမ္းစိုဂြမ္းေျခာက္
ေသြးေပါက္ျပည္စက္
ၾကက္ေျခခတ္ ပလတ္စတာ
ၾကမ္းျပင္မွာ အႏွ႔ံ။

ေဆးျပင္းလိပ္န႔ံ၊ ေဆးတံနံ႔နဲ႔
ေခ်းန႔ံေသးန႔ံ၊ ဖီေနာနံ႔မွာ
တခါတခါ၊ ေလေ႐ြ႔လာမွ
ဘယ္ကဘာလိမ့္
ငါေရာက္ေနတာ ေဆး႐ံုပါတကား။

ခံုေတြၾကားထဲ၊ တဖြဲဖြဲနဲ႔
႐ွဲ႐ွဲ႐ွပ္႐ွပ္၊ ပိုးဟပ္ကေလးေတြ
ေျပးလႊားေယာက္ယက္၊ ႂကြက္သားေလးေတြ
ခ်စ္စရာေလးေတြ၊ ေျပးလိုက္လႊားလိုက္
အမိႈက္ပံုအနီး
အလို ႂကြက္ႀကီး၊ ၀က္ေလာက္နီး။

လူနာတို႔ကား၊ ႂကြက္မ်ားကိုၾကည့္
ျမဴးမိသည့္ခါ၊ ျမဴးေလ၏
မူးမိသည့္ခါ၊ မူးေလ၏
ႂကြက္ကိုမူ ဘယ္သူျခဴဆြဲေလမည္ မသိ။

အိမ္သာတြင္ကား၊ ဖက္မ်ားတခ်ိဳ႔
စကၠဴတခ်ိဳ႔၊ အ၀တ္စတခ်ိဳ႔
ငွက္ေပ်ာခြံတခ်ိဳ႔၊ သံပုရာခြံတခ်ိဳ႔
ေဆးလိပ္ မီးျခစ္တခ်ိဳ႔
ပိတ္ဆို႔ေနလ်က္၊ ေရလွ်ံတက္၏
ႂကြက္တို႔ ျပဴတစ္ ျပဴတစ္။

တခ်ိဳ႔လူနာ
အိမ္သာမွာငိုင္၊ ေျပာင္းျပန္ထိုင္ရင္း
ဆီးပုလင္းတဖက္၊ ေဆးလိပ္တဖက္
စည္းစိမ္တက္၏။

တခ်ိဳ႔လူနာ၊ ကုတင္မွာပဲ
ဘာ၀နာပြါးသူပြါး၊ သြားၾကားထိုးသူထိုး
ပိုးမ်ိဳး႐ွစ္ဆယ္ေရာ၊ ခိုးဆိုး႐ွစ္ဆယ္ေရာ
ေတာေရာက္ ေတာင္ေရာက္၊ ၉၆ ပါးေရာဂါ
ကင္ဆာပါ မပါ၊ ႐ိုးရာေဆး ထက္မထက္
လ်က္ဆား လက္ဆံုလ်က္ရင္း၊ စကားတင္းဆို
ငိုမိသူငို၊ မငိုသူလည္း မရယ္ႏိုင္။

တခ်ိဳ႔ေသာ္ကား
လက္ဖက္လက္ဆံုစား၊ ကြမ္းယာလက္ဆံု၀ါး
အား႐ွိသြားေအာင္၊ ေရမ်ားမ်ားေသာက္
ဆီးမ်ားမ်ားေပါက္
တေယာက္ကိုတေယာက္ေဖး
ဘ၀တူခ်င္း အားေပးလ်က္။

တခ်ိဳ႔လူနာ
လူနာကအထူး၊ ေဆး၀ါးကအထူး
သမားကအထူး၊ အစားကအထူး
ဧည့္သည္ကအထူး၊ သူနာျပဳအထူး
မထူးသည္မွာ ေရာဂါ။

တခ်ိဳ႔လူနာ
လူနာက အညၾတ၊ ေဆး၀ါးခ မ႐ွိ
ကိတ္မုန္႔ေပါင္မုန္႔မ႐ွိ၊ ေဟာလစ္ႏို႔မႈန္႔မ႐ွိ
ၾကက္ဥႏြားႏို႔ မ႐ွိ၊ ဓါတ္ဗူး ပူေအး မ႐ွိ
တိုင္း(မ္)၊ နယူးစ္၀ိမ႐ွိ
သူ႔မွာ႐ွိတာေရာဂါ။

တခ်ိဳ႔လူနာ၊ တက်ပ္သာပါ၏။

တခ်ိဳ႔လူနာ၊ ေလးငါး႐ွစ္က်ပ္ပါ၏။

တခ်ိဳ႔လူနာ၊ ေလးငါ႐ွစ္ရာ ပါ၏။

ဂိတ္ေၾကးမွာတက်ပ္၊
ေဆးထည့္ညင္သာ တက်ပ္၊
အိုးထိုးခြက္သြန္ တက်ပ္၊
ဆီးပိုက္ျဖဳတ္တပ္ တက်ပ္၊
ဆီးပုလင္းျဖဳတ္တပ္ တက်ပ္၊
ေတာရိတ္ျခံဳ႐ွင္း တက်ပ္၊
ကိုယ့္နားသူလာ တက်ပ္၊
သူနားကိုယ္သြား တက်ပ္၊
တိုးတိုး တက်ပ္၊ က်ယ္က်ယ္တက်ပ္
ေျခတို႔လက္တို႔ တက်ပ္။

မီးတျခစ္တက်ပ္၊ ဆီတညႇစ္ တက်ပ္
ထိုင္တက်ပ္၊ ထ တက်ပ္
မလႈပ္တက်ပ္၊ လႈပ္တက်ပ္။

ရက္ျခားတခါ၊ ဆြမ္းခံသံဃာ
လွည့္လည္လာသလို၊ ပါရဂူမ်ား
ကေရာင္း+++ လွည့္သြားရင္း၊ ရက္ခ်ိန္းမ်ားမွတ္
ဓါတ္ခြဲတပါတ္၊ ဆီးစစ္ေသြးစစ္တပါတ္
ခြဲစစ္ဆြဲစစ္တပါတ္
ရက္ပါတ္ေစာင့္ရာ၊ တခါတရံတလ
တခါတရံ၊ ႏွစ္လ၊ သံုးလ။

လူနာကတရာႏွစ္ရာ
သမားမွာတေယာက္ႏွစ္ေယာက္
ဆစ္စတို စကိုပီx၊ ဘိုင္ၾသစပီ+x
ရီႏိုဂရမ္၊ ဓတ္မွန္ေသးႀကီး
ေသြးဆီးသလိပ္၊ အက်ိတ္အဆန္
ေမွာက္လွန္ေမႊထိုး၊ ေရာဂါမ်ိဳး႐ွာ
႐ွာ..... ႐ွာ..... ႐ွာ...
ေရာဂါေတြ႔ၿပီ၊ မေတြ႔သည္မွာ ေဆး
အျပင္ေစ်းမွာ ၁၀၀-၂၀၀
အတြင္းေစ်းမွာ ၁၀-၂၀ သာ။

ဆရာ၀န္မ်ား၊ ထြက္သြားေသာခါ
နီနီျပာျပာ၊ သူနာျပဳမ်ား
လာသြားတု႔ံေခါက္၊ တေယာက္ကျပံဳးျပံဳး
တေယာက္ကမဲ့မဲ့၊ တေယာက္ကႏြဲ႔ႏြဲ႔
မႏြဲ႔သူကေဟာက္၊ မေဟာက္သူက ေခ်ာ့
ေငါ့တဲ့အခါေငါ့၊ အားလံုးကေတာ့ လွသည္သာ။

ဆရာမမ်ား၊ ထြက္သြားေသာခါ
"ေဆးလိပ္မေသာက္ရ"
စာတန္းေအာက္ တည့္တည့္မွာ
ထိုင္ကာ မိႈင္ကာ၊ ငိုင္ကာေဆးေသာက္
မီးခိုးလူလူ၊ မိႈင္းထူထူ
လူနာပုလင္း ခေလာက္ကယ္ႏွင့္ေလး။
ပုစဥ္းေလာက္ ျခင္ေတြ ေလတြင္႐ွဲ႐ွဲျမည္။
ပိတုန္းေလာက္ ယင္ေတြ ေျမျပင္၀ဲေတာ့သည္။

+ Geiger Counter ေျမႀကီးထဲက ဓါတ္သတၱဳကို ႐ွာေဖြတဲ့ကရိယာ
++ Uretero Lithotamy ေက်ာက္ကို ဆီးလမ္းထဲက ခြဲထုတ္ျခင္း
+++ Round လွည့္တာကို ေတာကလူနာေတြက ကေရာင္းလွည့္တယ္လို႔ေခၚတယ္
x ဆီးအိမ္ထဲကရိယာသြင္း၍ ႐ွာျခင္း
+x အသားစ ဖဲ့ယူ၍ စစ္ျခင္း


ေမာင္စြမ္းရည္။
သာရမဂၢဇင္း၊ ဇန္န၀ါရီ၊ ၁၉၈၈။
[ႀကီးပြါးေရးစာအုပ္တိုက္ထုတ္၊ ေမာင္စြမ္းရည္ရဲ႔ အေမ့ေခၚသံႏွင့္ အျခားကဗ်ာမ်ား- စာအုပ္၊ ပထမအႀကိမ္၊ ေမလ၊ ၁၉၉၇ မွ ကူးယူေဖာ္ျပပါတယ္။]
{ယခု နယူးေယာက္ၿမိဳ႔တြင္၊ ေက်ာက္ကပ္ေဆး႐ံုတက္ေနရတဲ့ ဆရာေမာင္စြမ္းရည္ က်န္းမာ႐ႊင္လန္းေစဖို႔ ဆရာ့ကဗ်ာေဟာင္းတပုဒ္နဲ႔ ဆရာ့ကို ဂါရ၀ျပဳပါတယ္။- လမင္းတရာစာေပဆက္ဆံေရး}