Thursday, September 9, 2010

ေအာ္သံ
ေရးသူ- မိေႏွာင္း



ငါဖမ္းလိုက္ရမွာလား
ငါေ႐ွာင္လိုက္ရမွာလား
မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ေတြ႔ေနရတဲ့
ေၾကာက္မက္ဖြယ္အသံနက္ႀကီးနဲ႔
ေမာဟိုက္စြာေအာ္ဟစ္ေျပးလႊားလာတဲ့
မင္းကို
ငါဖမ္းလိုက္ရမွာလား
ငါေ႐ွာင္လိုက္ရမွာလား


ခေနာ္နီခေနာ္နဲ႔
တံတားက်ဥ္းက်ဥ္းေလးေပၚမွာ ေျပးလာေနတဲ့မင္း
မင္းလာရာတံတားရဲ႔အဆံုးကို
ငါ အထိတ္တလန္႔ လွမ္းၾကည့္ေတာ့
အလို......
အက္ကြဲေျခာက္ကပ္စြာရယ္ေနတဲ့
ေၾကာက္မက္ဖြယ္ေကာင္းကင္တိမ္လိပ္ မိုးႀကိဳးႏွင္တံေတြ
အျပည့္ပါလား
(ဒီကမၻာမွာ ဒိထက္ေၾကာက္မက္ဖြယ္အေကာင္းဆံုး
ေနာက္ခံကား မ႐ွိဘူး)
အဲဒီမွာတုန္းက
မင္းရဲ႔စိတ္အက်ဥ္းေထာင္ကို
ကိုယ့္ဟာကိုယ္ေဆာက္ခဲ့မိလို႔လား

ဒါမွမဟုတ္
ပုပ္အဲ့အဲ့တုန္ခါမႈေတြက
မင္းရဲ႔လည္မ်ိဳကို ျဖတ္ျဖတ္႐ိုက္ခဲ့လို႔လား
မင္းပိန္လိုက္တာ
မင္းဟာဘာျဖစ္လို႔ နာနာဘာ၀တေကာင္နဲ႔
တူေနရတာလဲ
မင္းဟာ လူနဲ႔ေတာင္ မတူေတာ့ဘူး
(တကယ္လို႔ ငါတို႔အားလံုး မင္းနဲ႔တူသြားၿပီဆိုတာနဲ႔
တၿပိဳင္နက္တည္း မင္းဟာ
တို႔လိုလူျဖစ္သြားေကာင္းပါရဲ႔)
ထား.....
အီသီယိုပီးယားက မင္းလာတာလား
သူကေျဖ၏။
ေမာဟိုက္တုန္လႈပ္စြာေျဖ၏
"မဟုတ္ဘူး အီသီယိုးပီးယားကလာတာ မဟုတ္ဘူး
ဟုတ္တယ္ အီသီယိုးပီးယားကလာတာ ဟုတ္တယ္"
လာ လာ လာ လာ ျမန္ျမန္လာဆိုၿပီး
ငါက သူ႔ကို ရင္ခြင္ထဲထည့္ၿပီး ေထြးပိုက္လိုက္တယ္
ၿပီးေတာ့ ပြဲေနပြဲထိုင္ ပု၀ါစနဲ႔ သူ႔ေခၽြးေတြကို
သုတ္ေပးလိုက္တယ္
သူ႔အစာအိမ္နဲ႔ ငါ့အစာအိမ္ကို ခ်က္ခ်င္းလဲေပးလိုက္တယ္
ၿပီးေတာ့
ငါ....
သူ အေျပးအလႊားေမာဟိုက္စြာ ေအာ္ဟစ္ျဖတ္သန္းလာခဲ့ရတဲ့
တံတားရဲ႔ အဆံုးဆီသို႔ ငါ စတင္ေျပးလႊားလိုက္ၿပီ။ ။

မိေႏွာင္း။
[ပန္းအလကၤာ စာေပမဂၢဇင္း၊ အမွတ္ (၃)၊ ၂၀၁၀ ဧၿပီလ]

No comments: