"ေနလ (ဦးေအာင္ခင္သား အၾကီး) ႐ုတ္တရက္ ဦးေႏွာက္ေသြးေၾကာေပါက္ၿပီး မဲေဆာက္ေဆးရံုကို ဒီညေနမွာ တင္ထားလိုက္ပါသည္။ အေျခအေနမေကာင္းပါ။" လို႔ မဲေဆာက္ ယမံုနာေက်ာင္းကို ဦးစီးလုပ္ကိုင္ေနတဲ့ ရဲေဘာ္တေယာက္က အီးေမလ္ ပို႔တယ္။ ကိုလဲ အလုပ္သြားရဘို႔ အခ်ိန္ကပ္ေနေတာ့ သူ႔ရဲ႔ contact ဖံုးနံပါတ္ကို ကမန္းကတန္း ေရးခ်ပီး၊ အလုပ္ကို ထြက္လာခဲ့တာ။ အလုပ္ ေရာက္ေရာက္ခ်င္းပဲ သူတို႔ဆီ ဖံုးဆက္လိုက္ တယ္။ ကိုေပါက္ ဆိုတဲ့ရဲေဘာ္ေလးက "အကိုေရ.. မနက္တနာရီေလာက္ကဘဲ ဆံုးသြားပီ" တဲ့။
႐ုတ္တရက္ ရင္ထဲ ဆို႔သြားတယ္။ ခ်က္ခ်င္း ဆက္စရာ႐ွိတဲ့ လူေတြဆီ ဖံုးေခၚလိုက္တယ္။ 'ဂု႐ု မနက္ တနာရီမွာ ဆံုးသြားဘီ' လို႔။
သူတို႔မိသားစုမွာ သူက သားအႀကီးဆံုး။ သူ႔မိဘေတြက သူ႔ကို သားသားႀကီးလို႔ ေခၚေတာ့ က်ေနာ္တို႔လဲ လိုက္ပီး သားသားႀကီးလို႔ ေခၚၾကတယ္။ က်ေနာ္တို႔ဆိုတာက ကိုသက္ခိုင္(ခ)ကိုလတ္၊ မ်ိဳးသန္း(ခ)ဂ်ပ္ႀကီး(ခ)ခြန္းခ၊ နဲ႔ က်ေနာ္။ သူ႔အေဖက ကိုေအာင္ခင္။ က်ေနာ္တို႔ ရဲေဘာ္။
သူ႔ အိမ္နာမည္ 'ေနလ'၊ သူ႔ေအာက္က အငယ္ေကာင္က 'သီလ'။ သီလေအာက္မွာ 'မႏွင္းေဖြး' ဆိုတဲ့ ညီမေလးတေယာက္ ႐ွိတယ္။ ေနာက္ေတာ့မွ အငယ္ဆံုးေကာင္ေလးကို ေမြးတာ။ အဲဒီ အငယ္ဆံုးေကာင္ကို ေမြးေတာ့ ဆရာဒဂုန္တာရာက 'ဗညားေမာ္' လို႔ နာမည္ ေပးလိုက္တယ္။ ေအာ္လြန္းအားႀကီးလို႔ က်ေနာ္တို႔က 'တအားေအာ္တဲ့-ဗညားေမာ္' လို႔ ဘြဲ႔ေပးထားတဲ့ ကေလးေပါက္စ။
ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ ေမာင္ႏွမေလးေယာက္။
'ေနလ' က လူေအး။ မ်က္မွန္ေလးနဲ႔။ စာႀကိဳက္တဲ့ စာဂ်ပိုး။ 'သီလ' က သြက္သြက္ လက္လက္။ ငေမ်ာက္။ 'ေနလ' ေတာခိုလာတယ္ဆိုေတာ့ က်ေနာ္ အံ့ၾသသြားတယ္။ ဒါမိ်ဳးကို လုပ္မယ့္လုပ္ရင္ သီလ လုပ္မယ္ထင္တာ။ ေနာက္ပီး စိတ္မေကာင္းလဲ ျဖစ္မိတယ္။ အေဖက က်ေနာ္တို႔ ကိစၥမွာသူလဲပါေတာ့ အဖမ္းခံသြားရတယ္။ သားအႀကီးဆံုးကလဲ ေတာထဲ ေရာက္ရတယ္။ မေရာက္ရင္လဲ သူလဲ သူ႔အေဖလို ေထာင္ထဲေရာက္မွာ။ ႐ိုး႐ိုးေအးေအး မဒမ္ေအာင္ခင္ (ေဒၚေအး) ေတာ့ လူမမယ္ ကေလးသံုးေယာက္နဲ႔ ဒုကၡပါဘဲ။
'ေနလ' အဖို႔ရာ သူဖတ္ခဲ့တဲ့ စာေတြက သူရလိုက္တဲ့ အေတြးအေခၚေတြဟာ သူ႔လက္ေတြ႔ ဘဝကို ျပဌာန္းေပးလိုက္ျခင္းျဖစ္တယ္။ ေတာ္လွန္ေရးနယ္ထဲေရာက္လာပီး ေတာ္လွန္ေရးသမားဘဝကို သူ ခံုခံုမင္မင္ ျဖတ္သန္းတာဘဲ။ စာသင္ခန္းကိုစြန္႔၊ ေက်ာင္းလြယ္ အိတ္ကိုခ်၊ AK 47 ေမာင္းျပန္ေသနတ္ကို သူကိုင္ခဲ့တယ္။
က်ေနာ္ ဘန္ေကာက္မွာတုန္းက သူ ဘန္ေကာက္ကို တက္လာေသးတယ္။ သူ႔ကို က်ေနာ္က ဘန္ေကာက္မွာ ေနမလားေမးေတာ့ က်ေနာ္ စစ္ပဲ တိုက္ခ်င္တယ္ဆိုပီး နယ္စပ္ကို ျပန္ဆင္းသြားတယ္။ တပ္နီေတာ္ရဲ႔ စည္းကမ္းႀကီး (၈) ခ်က္ကို လိုက္နာတဲ့ ABSDF ရဲ႔ စံျပတပ္သားေကာင္းတေယာက္ သူျဖစ္လာတယ္။ ႏိုင္ေအာင္တို႔တပ္က သူတို႔ [(၆၀)ေလာက္႐ွိ မယ္ထင္တယ္] ခြဲထြက္လာၾကတယ္။
သူ႔တို႔ ငယ္ဘဝေလးကို က်ေနာ့္မ်က္စိထဲမွာ ျပန္ျမင္လာတယ္။ ဒင္းတို႔ ညီအကိုႏွစ္ ေယာက္ကို ဘယ္လက္ညာလက္မွာ ဆြဲပီး၊ ေစာ္ဘြားႀကီးကုန္းကေန ၿမိဳ႔ထဲမွာ ႐ုပ္႐ွင္ၾကည့္ဘို႔ ေခၚလာရတာ။ ႐ုပ္႐ွင္ကအျပန္ က်ေနာ့္ စာအုပ္ဆိုင္ကို၀င္၊ မင္းတို႔ ဖတ္ခ်င္တဲ့စာအုပ္ႀကိဳက္တာ ယူဆိုေတာ့၊ 'သီလ'က ကာတြန္းစာအုပ္ပဲ။ 'ေနလ' ကေတာ့ ဘာသာျပန္စာအုပ္ ေကာင္းေကာင္း ေတြကိုပဲ ေ႐ြးတယ္။
သူတို႔ အိမ္မွာ က်ေနာ္ အိပ္တဲ့အခါ ႏွစ္ေယာက္အိပ္ျခင္ေထာင္ တလံုးစာပဲ က်ယ္တဲ့ သူတို႔အိမ္ေ႐ွ႔ခန္း ၀ါးႀကမ္းခင္းရဲ႔ ဖ်ာၾကမ္းေပၚ ဖ်ာေခ်ာ ထပ္ခင္းပီး ညီအကိုႏွစ္ေယာက္ရယ္၊ က်ေနာ္ရယ္ သံုးေယာက္ အိပ္ၾကတယ္။ တခါတေလ မ်ိဳးသန္း(ခ)ဂ်ပ္ႀကီးေတာင္ ပါလိုက္ ေသး။ ဒီကေလးေတြက အအိပ္ေဆာ့ေတာ့ ျခင္ေထာင္ထဲကို ျခင္ေတြ၀င္၊ မနက္ဆိုရင္ ေသြးဝေနတဲ့ ျခင္ေတြ၊ ျခင္ေထာင္ထဲ သီးေနလိုက္တာ၊ ႐ိုက္လို႔မကုန္ဘူး။
တခါတေလ မ်ိဳးသန္းက 'ေနလ' ဂစ္တာကို ယူတီးတယ္။ က်ေနာ္တို႔ အမ်ားဆံုး ဆိုတီးၾကတာ စိုင္းထီးဆိုင္ရဲ႔ 'သိတ္ခ်စ္ရတဲ့ ႏြဲ႔တင္'။ တခါေတာ့ က်ေနာ္နဲ႔ မ်ိဳးသန္း ေရာက္သြား တုန္း သူ႔အေမက က်ေနာ္တို႔ကို သူ႔ သားအေၾကာင္း တိုင္တယ္။ ဘာလဲေတာ့ မမွတ္မိေတာ့ ဘူး။ မ်ိဳးသန္းကလဲ နဲနဲ မူးလာေတာ့ ဆူေနတာ မဆံုးေတာ့ဘူး။ ဓါတ္ျပားက အပ္ေၾကာင္း ထပ္ေနပီ။ ဆူတာကလဲ အတည္ေပါက္နဲ႔ ဆူခ်င္ဟန္ေဆာင္ပီး၊ တဖက္က က်ေနာ္ကို မ်က္စိ မွိတ္ျပေနေသးတယ္။ ၾကာေတာ့ အဆူခံရတဲ့ ေမာင္ေနလ စိတ္ညစ္ နားညည္းပီး ငိုပါေလေရာ။ သူကငို က်ေနာ္က စ။ ဆယ္တန္းေက်ာင္းသား လူပ်ိဳေပါက္အ႐ြယ္ေတာင္ ေရာက္ေနပီ။
၁၉၈၈ လူထုအံုႂကြမႈမွာ သားသားႀကီး(ခ)ေနလ(ခ)ေမာင္ျမင့္ေအာင္ဟာ အထက္တန္း ေက်ာင္းသားျဖစ္ေနပီ။ အင္းစိန္ၿမိဳ႔နယ္အေျခခံပညာေက်ာင္းသားသမဂၢမွာ လႈပ္႐ွားေနတာ ေတြ႔မိတယ္။ အာ႐ုဏ္ဦးသတင္းစာအတြက္လဲ သူတို႔ ေက်ာင္းသားလႈပ္႐ွားမႈ သတင္းေတြ သူ႔ဆီက ရတယ္။
ေက်ာင္းသားလႈပ္႐ွားမႈေတြ၊ လက္နက္ကိုင္တိုက္ပြဲေတြနဲ႔ အႏွစ္ ၂၀ နီးပါး ျဖတ္သန္း လာၿပီး အသက္ ၃၆ႏွစ္ (၄၀ နားနီးမွ) အိမ္ေထာင္ျပဳတယ္။ ဘဝကို အသစ္ျပန္စဖို႔ ရည္႐ြယ္တာမွ ေလးလေလာက္ပဲ ႐ွိေသးတယ္။ မေႂကြသင့္ပဲ ေႂကြခဲ့ရပါေရာလား။ ကိုယ့္မ်က္စိထဲမွာေတာ့ မင္းကို ကေလးလို႔ပဲ ျမင္ေနတုန္း။ တူလိုသားလို ခ်စ္ပီး၊ ရဲေဘာ္တေယာက္လို ေလးစားတဲ့ သားသားႀကီး'ေနလ' အေၾကြေစာလို႔ ႏွေျမာရပါတယ္။
ေမာင္ေအးဝင္း
ႏို၀င္ဘာ ၁၉၊ ၂၀၀၈။
1 comment:
တကယ့္ကို ၀မ္းနည္းတယ္ ဦးေအး၀င္းေရ။
ခင္မင္းေဇာ္
Post a Comment